I know you were angel trouble 2 Chapter 16

"ของคุณ"แคนดิซยิ้มเธอส่งมือถือของนักร้องคนดังที่ตอนนี้เอาแต่เกียจคร้าน นอนหนุนตักเธอและไม่มีท่าทีจะลุกไปไหน

"ใครเหรอ"เทเลอร์ปรือตาขึ้นมามอง แคนดิซไม่ตอบแต่ยื่นโทรศัพท์ให้แทนคำตอบ

"เทเลอร์!!!!!!!!!!"นักร้องคนดังสะดุ้งเฮือกแทบจะเอาโทรศัพท์ออกจากหูไม่ทัน ไม่ใช่ใครที่ไหน ผู้จัดการส่วนตัวจอมเฮี้ยบของเธอนั่นเอง

"ตะโกนทำไมเล่า...ตกใจหมด หูจะแตก"เทเลอร์เบะปาก แคนดิซทำท่าจะลุกขึ้นปล่อยให้เทเลอร์คุยโทรศัพท์ตามลำพัง แต่อีกคนกลับดึงมือของเธอให้นั่งลงที่เดิมพร้อมกับโอบกอดเธอและจูบที่ต้นคอขาวเบาๆ

"ไม่ต้องมาพูดดี หล่อนนี่นะ พอคืนดีกับแคนดิซแล้วไม่สนอะไรเลยนะ"เขาตวาดด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว หลังจากคืนนั้น เขาแทบจะติดต่อเทเลอรืไม่ได้ แน่นอนว่าเพราะนักร้องคนดังแทบจะคลุกตัวอยู่กับคนรักทั้งวัน

"นั่นก็เกินไป..แหม ก็ถ้ามีงานชั้นก็ไปนี่"เทเลอร์ลอยหน้าลอยตาตอบ

"อ้อ เหรอย่ะ"ผจกของเทเลอร์ไม่เชื่อ

"อือ จริงๆ"เทเลอร์แอบยิ้ม ทำยังได้ก็ตอนนี้เธอไม่อยากไปไหนหรือทำอะไรเลยนี่น่า นางแบบคนดังที่นั่งฟังคนรักต่อล้อต่อเถียงกับผจกก็อดขำไม่ได้ด้วยอีกคน เธอหยิบการ์ดเชิญงานแต่งของอีแวนว์ที่วางอยู่ขึ้นมาดูอีกครั้ง

"เทเอลรื"แคนดิซมุนคิ้วเรียกคนข้างๆ

"หือ...แป๊บนะ เธอบอกแล้วหันไปจ้อกับผจกส่วนตัวอีกซักพักก็วางสายไป

"เมื่อกี่คุณเรียกชั้นเหรอ"

"อือ..ชั้นจะถามว่า ตกลงว่างานของอีแวนซ์คุณจะไปหรือเปล่า"นางแบบคนดังถาม

"นั่นสินะ...แล้วคุณอยากให้ชั้นไปหรือเปล่าล่ะ"เทเลอร์ถามกลับ

"ทำไมถามแบบนั้นล่ะ"

"ไม่รู้สิ..ข้างในนี้มันยังเจ็บจี๊ดๆไม่หายเลยนะ ชั้นอาจจะไม่ไปก้ได้"เทเลอร์เอ่ยลอยๆจิ้มที่อกข้างซ้ายให้อีกคนเห็น

"คุณนี่นะ ทำเป็นเล่นอยู่ได้ชั้นพูดจริงๆนะ"แคนดิซว่าแล้วตีแปะที่มือคนรักเบาๆ

"ชั้นก็พูดจริงนี่ คุณน่ะใจร้ายมาก"เทเลอร์ว่าแล้วนอนลงที่ตักของอีกคนอีกครั้ง

"ชั้นขอโทษนะ"แคนดิซเจื่อนยิ้ม ไม่คิดว่าเทเลอรืยังยังกังวลเรื่องของอีแวนซ์อยู่

"หือ...นี่ไม่เอาสิ ชั้นล้อเล่นเอง อย่าทำหน้าแบบนี้สิ"เทเลอร์ตกใจเมื่อเห็นสีหน้าเศร้าๆของอีกคน เจ้าตัวรีบลุกขึ้นแล้วจูบเบาๆที่แก้มของนางแบบคนดัง

"คุณ..โอเคเหรอ"แคนดิซดูจะรู้สึกดีขึ้นเธอจ้องหน้าอีกคนที่ยิ้มตอบมา

"อืม...ก็คุณทำให้ชั้นเห็นแล้วนี่นาว่าไม่มีอะไรจริงๆ แล้วทำไมชั้นจะไม่เชื่อล่ะ"

"ก็คราวที่แล้วคุณยัง..."แคนดิซเหล่ตามอง

"พอกันล่ะ...ไม่เอาล่ะไม่พูดดีกว่า"เทเลอร์ตัดบทแล้วเดินบิดขี้เกียจหายเข้าไปในครัว

"แล้วตกลงว่าไปมั้ย"แคนดิซตะโกนถาม

"ไปก็ได้ ขืนถ้าชั้นปล่อยคุณไปคนเดียวแล้วเกิดใจโลเลขึ้นมาชั้นจะทำยังไงล่ะ"เทเลอร์แกล้งแซว

"เดี๋ยวเถอะ!!" นักร้องคนดังย่นคอทันทีที่ได้ยินเสียงดุๆของอีกคนดังมาจากห้องข้างๆ

ก่อนถึงวันงานของอีแวนว์นักร้องคนดังของเราจึงจำเป็นต้องเคลียตารางงานที่เจ้าตัวผลัดมาตลอดให้เรียบร้อย อีกอย่างผจกของเธอก้แทบจะกินหัวเธออยุ่แล้วที่เล่นหายตาหายตาแทบไม่มาให้เขาเห็นเจ้าตัวจึงต้องก้มหน้าทำงานตามที่เขาสั่งทุกอย่าง "เรียบร้อยหมดแล้วนะ"เทเลอร์ปรายตามองเขา ขณะที่เขาเองกำลังสไลด์แท็ปเล็ตดูตารางงานของนักร้องคนดังอย่างตั้งใจ

"ยังหรอกย่ะ.."เขาเงยหน้าขึ้นมาแยกเขี้ยวใส่พร้อมมองค้อน

"อะไรกัน..ยังไม่หมดอีกเหรอ"เทเลอร์เสียงอ่อยแล้วล้มตัวแผ่หราลงกับโซฟา

"งานเธอน่ะยาวไปถึงกลางปีหน้าแล้ว..แต่เห็นว่าช่วงนี้ทำตัวดีไม่ดื้อไม่เถียง งั้นชั้นจะเลื่อนตารางงานหล่อนให้แล้วกัน"เขายิ้มมุมปาก

"แน่นะ"เทเลอร์ไม่ไว้ใจ

"หรือไม่เอา"เขาแยกเขี้ยวใส่เธออีกรอบ

"เรื่องอะไรล่ะ เอาสิ กว่าจะได้หยุดซักทีไม่เจอแคนดิซมาจะเป็นอาทิตย์แล้ว คิดถึงจะแย่แล้ว"เทเลอร์บ่นไปพลางยิ้มไปเมื่อนึกถึงคนรักที่กำลังจะกลับจากถ่ายแบบจากต่างประเทศในอีกไม่กี่วัน

"แหมๆ..หวานเข้าไปเถอะย่ะ ยิ้มอยู่นั่นแหละ มดจะตอมแล้ว"เขาหมั่นไส้

----------------------------

"คุณอยู่ไหนแล้ว"นางแบบคนดังกรอกเสียงใสๆผ่ายโทรศัพท์เธอเพิ่งเดินทางมาถึงโรงแรมที่จัดงานแต่งของอีแวนว์ แต่ก็ยังไม่เห็นแม้แต่เหงาของคนรักที่บอกว่าเสร็จจากให้สัมภารร์รายการทีวีแล้วจะรีบตามมา

"ออกมาซักพักแล้วแต่รถติดชะมัดเลย"เทเลอร์ถอนหายใจ เจ้าตัวมองออกไปกด้านนอกรถที่การจราจรช่างไม่เป็นใจเอาเสียเลย

"งั้นชั้นเข้างานก่อนนะมาถึงแล้วบอกด้วยล่ะ"แคนดิซว่าแล้ววางสายเข้าไปทักทายเจ้าบ่าวและเจ้าสาว

"ขอบคุณที่วานะครับ"อีแวนว์ยิ้มต้อนรับเธอเช่นเดียวกับเจ้าสาวที่เข้ามากอดเธอด้วยความเช่นดี

"ดีใจด้วยนะคะ"แคนดิซยิ้ม มองมองคนทั้งคู่ด้วยความชื่นชม รอยยิ้มที่ทั้งคู่ส่งให้แก่กัน ความรักที่มีให้กัน พลางทำให้เธอนึกนึกใครบางคนที่ตอนนี้ไม่รู้จะหลุดออกมาจากการจราจรอันแสบคับคั่งของเมืองใหญ่ได้แล้วหรือยัง

งานดำนินต่อไปเรื่อยๆด้วยดี แต่แคนดิซกลับเริ่มรู้สึกกังวลเพราะยังไม่ได้รับการติดต่อจากเทเลอร์เธอจึงตัดสินใจโทรหาคนรักอีกครั้ง

"ถึงไหนแล้ว"แคนดิซรีบถามทันทีที่อีกฝ่ายรับสาย

"ยังไม่ขยับเลย ไม่รู้จะไปถึงเมื่อไรขอโทษนะ"เทเลอร์เจื่อนเสียงเศร้า เพราะเธอเองก้ไม่รู้จะทำอย่างไร

"เหรอ..อือไม่เป็นไร"แคนดิซตอบกลับน้ำเสียงเศร้าๆแล้วตัดสายไป

"นี่หล่อนๆ"ผจกของเทเลอร์ที่ลงทุนยอมลงไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นรถถึงได้ติดไมม่ยอมขยับขนาดนี้ กลับมาที่รถพร้อมหายใจเหนื่อยหอบๆ

"ว่าไง ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นรถถึงติดขนาดนี้"เทเลอร์รีบถามเขา

"ข้างหน้า...เกิดอุบัติเหตุ..ตำรวจปิดถนน"เขาตอบนักร้องคนดังแล้วขึ้นมานั่งหายใจหอบๆบนรถ

"ให้มันได้แบบนี้ทุกทีสิน่า"เทเลอร์ถอนหายใจพลางคิดว่าจะไปหาแคนดิซให้ทันเวลาได้ยังไง

"ชั้นว่ายกเลิกเถอะ ยังไงก็คงไปไม่ทันหรอก แคนดิซน่าจะเข้าใใจนะว่ามันเป็นเหตุสุดสิวัย"เขาปลอบเทเลอร์ที่นั่งหน้ามุ้ยบอกบุญไม่รับอยู่ข้างๆ

"ได้ยัไงล่ะ ก็ชั้นสัยญาไว้แล้ว"เทเลอร์บอกเขา พพลางมองออกไปด้วยนอก ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี

"เห๋...."แต่แล้วเจ้าตัวก็ปิ๊งไอเดียขึ้นมาเมื่อมองออกไปด้านนอก หน้าร้างอาหารแถวนั้นมี่มีรถจักรยานยนต์จอดอยู่ เจ้าตัวไม่รอช้ารีบหันมาบอกผจกส่วนตัวทันที

"หล่อนจะบ้าเร๊อะ"แน่อนว่าเขาย่อมไม่เห็นด้วยกับความคิดแผลงๆของนักร้องคนดังทันที

"ไม่บ้าล่ะ เชื่อมือชั้นสิ "เทเลอร์บอก

"โอ้ย ชั้นละหน่ายกับความคิดของหล่อนจริงๆ"แม้จะดูไม่พอใจแต่เขาก็ขัดใจนักร้องคนดังไม่ได้จำต้องทำตามที่เทเลอร์บอก นักร้องคนดังนั่งรออยู่ไม่นานผจกก็กลับมาพร้อมกับจักรยานยนต์คันที่เจ้าตัวบอก

"แน่ใจนะย่ะว่าจะทำแบบนี้"เขาถามความอีกครั้ง

"อืม ไปกันเถอะสายมากแล้ว"เทเลอร์ว่าแล้วคว้าแว่นกันแดดและโค้ทตัวยาวขึ้นสวมเพื่อปิดปังใบหน้าและชุดราตรีของเจ้าตัวไม่ให้ใครเห็น

"ไม่สะดุดตาเลยนะย่ะ"เขาถอนหายใจ

"พร้อมยัง"เทเลอร์ว่า แล้วขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซด์ด้วยท่าทางทะมัดทะแมงทันที

"ช้าๆนะย่ะ ชั้นเสียวว"ผจกของเทเลอร์เกาะเอวเธอแน่นขณะที่นักร้องคนดังยิ้ม สวมหมกกันน็อคแล้วบึ่งไปที่จัดงานของแต่งงานของอีแวนซ์ทันที
-------
"ซ้ายๆๆ"ผจกของนักร้องดังซี้ดปากหลับตาปี๋แต่ก็ตะโกนบอกทางเทเลอร์ไปด้วย เจ้าตัวบึ่งรถ(ของใครก็ไม่รู้)มาด้วยความเร็วเท่าที่จะสามารถทำได้ เวลาเกือบชั่วโมง เทเลอร์จึงมาถึงงานที่จัดจนได้

"เข้าข้างหลังงานไวกว่าไปๆ ทางนั้น"เมื่อเห็นด้านหน้างานผลุกผล่านไปด้วยผู้คน เขาจึงสั่งให้นักร้องคนดังขับอ้อมไปอีกทาง แต่เมื่อมาถึงกลับเจอกับการ์ดที่คงมาดักพวกไม่ได้รับเชิญที่วางแผนจะหลบเข้างานแทนเอาเสียนี่

"จอดๆจอดเดี๋ยวนี้ "และแน่นอนว่าเธอเองก็จะได้เข้างานง่ายๆ การ์ดร่างยักษ์ยืนชวางทางจังก้าเผชิญหน้ากับมอเตอร์ไซด์ของเธอที่บึ่งมาด้วยความเร็ว

"เดี๋ยวชั้นเคลียเอง หุ่นน่าเซี้ยะแบบเนี่ยเจ๊ชอบ"เขาสะกิดบอกเธอแล้วลงจากรถไป ซักพักก็เดินกลับมาพร้อมใบหน้าเจื่อนๆ

"มันว่าชั้นเพ้อเจ้อ หาว่าชั้นเป็นพวกปาปารัสซี่จะมาเก็บภาพคนดัง ไม่รู้จักสาวสวยผจกส่วนตัวของนักร้องดังแห่งยุคอย่างชั้นได้ยังไง ไปอยู่ป่าอยู่ดอยมาหรือไงกันก็ไม่รู้ หล่อนน่ะจอดรถไว้ตรงนี้เลยแล้วตามมา"เทเลอร์มองหน้าเขางงๆ ท่าทางคงจะโดนการ์ดพวกนั้นจัดเต็มมาแน่ๆ เธอรีบลงจากรอพร้อมถอดแว่นตา หมวกกันน็อคและเสื้อโค้ทตัวโคร่งที่ใส่อยู่ออก แน่นอนว่าไม่ใช่เพียงแต่พวกการ์ดที่ตะลึง บริการของงานที่กำลังวุ่นวายกับการเตรียมอาหารเครื่องดื่ม รวมไปถึงคนทำความสะอาดเด็กเสริฟ์ พูดง่ายๆหรือใครก็ตามที่อยู่แถวนั้น ต่างตกตะลึงที่จู่ๆนักร้องคนดัง มาปรากฏตัวให้พวกเขาเห็น

"เป็นไงๆ อึ้ง อาปากค้างไปเลยนะย่ะ"เขายิ้มเยาะแล้วดึงแขนเทเลอร์ให้รีบไปยังประตูทางเข้าด้านหลังที่ติดกับครัว

"เอ่อ...ขะขอลายเซ็น"การ์ดคนที่เพิ่งจัดเต็วใส่ผจกส่วนตัวของเทเลอร์อ้าปากค้าง

"เสียใจย่ะ"ผจกรีบตอบพร้อมสะบัดบ็อบเดินผ่านพวกเขาเข้ามาภายในตัวอาคารทันที

"ต้องขนาดนี้เลยเหรอ"เทเลอร์ส่ายหน้ายิ้มขำ

"เรื่องของชั้นน่า หล่อนน่ะ รีบๆเข้างานเถอะ ป่านนี้แคนดิซของหล่อนได้งอนตุปป่องๆไปไม่รู้กี่รอบแล้ว"เขาว่าแล้วรีบดันตัวเทเลอร์เข้าไปในงาน

นักร้องคนดังเจื่อนยิ้มเมื่อเจอแขกภายในงานจะแปลกก็ตรงพวกเขาคงสงสัยว่าเธอมาถึงตั้งแต่เมื่อไร แล้วทำไมถึงโผล่ออกมาจากห้องครัวเท่านั้นเอง แต่เทเลอร์ก็คงไม่มีเวลามาสนใจเรื่องของคนอื่นเจ้าตัวรีบสอดส่ายสายตาหาอีกคนทันที  และมองหาอยู่ไม่นานเธอก้พบเป้าหมายกำลังยืนคุยอยู่กับกลุ่มเพื่อนนางแบบของVS เทเลอร์อมยิ้มแล้วค่อยๆเดินเข้าไปหาอีกคน

เธอยืนมองแคนดิซคุยอยู่กับกลุ่มเพื่อนอยู่ห่างๆเมื่อเห็นว่าคนอื่นเดินจากไปเหลือเพียงแคนดิซเพียงลำพังเธอจจึงค่อยไปเข้าไปยืนเคียงกับอีกคนไม่ให้รู้ตัว

"หวัดดี"เทเลอร์ยื่นหน้าเข้าไปใกล้แล้วทักทายคนข้างๆ

"เทเลอร์!"แคนดิซดูแปลกใจเมื่อเห็นอีกคนมายืนอยู่ข้างๆ

"มาตั้งแต่เมื่อไร ทำไมไม่โทรหาชั้นก่อน"เจ้าตัวรีบถาม

"ก็เพิ่งมาถึงเมื่อกี้ บึ่งมอไซด์มา"เทเลอร์ตอบหน้าตาย

"มอเตอร์ไซด์เหรอ...ให้ตายสิรู้มั้ยมันอันตรายขนาดไหนอย่าทำแบบนี้อีกนะ"แทนที่อีกคนจะชมที่เธอรีบมาหาตามที่สัญญาไว้กลับโดนนางแบบคงดังตีหน้าบึ้งใส่แถมยังดุเธอแทนอีก

"ก็..ชั้นกลัวมาไม่ทันก็เลย"เทเลอร์พยายามจะอธิบาย

"ไม่ทันก็ไม่ทันสิ ทำไมต้องเอาตัวเองไปเสี่ยงด้วยแล้วถ้าเกิดอะไรขึ้นมามันคุ้มกันไม๊ อย่าทำแบบนี้อีก
นะ"แคนดิซตวาดเธอจนเทเลอร์งงว่าทำไมแคนดิซถึงต้องโกธรเธอขนาดนั้น

"คะ..คุณโอเคหรือเปล่า"เทเลอร์รีบดึงตัวอีกคนหลบเข้าไปในมุมเล็กๆของตัวอาคาร

"ป่ะ...เปล่าชั้นแค่..เป็นห่วงคุณ"แคนดิซเงยหน้ามองคนรัก

"ชั้นอยู่นี่แล้วไง ไม่เป็นอะไรซักหน่อย ดูสิไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน"เทเลอร์แกล้งกระเซ้าแหย่ให้อีกคนอารมณ์ดีขึ้น

"ชั้นกลัวนี่...ทีหลังอย่าทำแบบนี้อีกนะ"แคนดิซมุ่ยหน้าแต่ก็ยิ้มออกมาได้

"โอเค ตามใจคุณเลย"เทเลอร์ยังไม่แน่ใจนักว่าทำไมแคนดิซถึงกังวลกับเรื่องนี้นัก แต่เจ้าตัวก็พยายามจะทำให้อีกคนคลายกังวลลง

"สัญญานะ"แคนดิซมองพร้อมให้อีกคนสัญญา

"อือ...สัญญา"เทเลอร์ยิ้มแล้วแอบหอมแก้มอีกคนเบาๆ

"งั้นก็ไปกันเถอะ"แคนดิซยิ้มออกแล้วจูงมือนักร้องคนดังกลับเข้าไปในงาน
---------

หลังจากงานแต่งงานของอีแวนซ์ผ่านไปทุกอย่างก็ดูจะเข้าที่เข้าทางมากขึ้น แน่นอนว่าตารางงานของเทเลอร์ยังแน่นเอี๊ยดเหมือนเช่นเคย แต่เจ้าตัวก็พยายามจะหาเวลาว่างเท่าที่มีเพื่อใช้เวลากับคนที่เธอรักให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ งานเพลงตัวใหม่ของเธอกำลังเป็นที่นิยมฮอตฮิตอยู่ในเวลานี้ทำให้เธอต้องเดินทางไปโปรโมทยังที่ต่างๆมากขึ้น แต่วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่เธอได้หยุดพักเช่นเดียวกับนางแบบคนสวยที่ก็มีเวลาว่างตรงกับเธอ ทั้งสองสาวจึงตัดสินใจว่าจะไปทำในสิ่งที่สาวๆทุกคนโปรดปรานด้วยกัน นั่นก็คือการออกไปช็อปปิ้งนั่นเอง

"จะซื้ออะไรเหรอ"ผจกของเทเลอร์หันมาถามเจ้าตัวขณะที่กำลังจะเดินทางไปหาแคนดิซที่บ้าน

"ไม่รู้สิ ก็แค่อยากไป"เทเลอร์ตอบหน้าตาแล้วเดินออกจากห้องพัก

"ไปช็อปปอ้งแต่ไม่รู้จะซื้ออะไร"พวกชะนีอย่างพวกหล่อนนี่ก็พิลึกดีนะ

"พิลึกตรงไหน ใครๆเค้าก็เป็นแบบนั้นทั้งนั้นแหละ แบบไม่ได้ซื้อแค่ไปเดินดูนั่นก็เรียกว่าช็อปปิ้งแล้ว"เทเลอร์ลิ่วตาให้เขาก่อนจะเดินขึ้นรถไป

"ย่ะ ช็อปให้สนุกแล้วกัน ฝากทักทายแคนดิซด้วยนะ"เขาโบกมือลาให้นักร้องคนดังก่อนที่รถจะออกตัวไป

เวลาเกือบแปดโมงเช้านักร้องคนดังของเราก็มายืนยิ้มแป้นอยู่หน้าบ้านของนางแบบคนสวย

"พร้อมหรือยัง"เทเลอร์เปิดประตูเข้าไปภายในบ้าน...เงียบ

"ป่านนี้แล้วยังไม่ตื่นอีกหรือไง"เจ้าตัวมุนหน้าแล้วค่อยๆเดินขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน

"แคนดิซ..."เทเลอร์ยิ้มเมื่อเห็นร่างของคนรักยังหลับสนิทอยู่บนเตียงข้างๆมีนาฬิกาปลุกสิ้นชีวิตนอนอยู่

"ให้มันได้แบบนี้สิ"เทเลอร์ยิ้มแล้วจับนาฬิกาวางลงที่เดิม ส่วนตัวเธอค่อยๆขยับตัวเข้าไปนอนเคียงอีกคนช้าๆ

"ตื่นได้แล้วคนขี้เซา"เทเลอร์กระซิบบอกอีกคนเบาๆ รอยยิ้มของคนข้างๆเริ่มผุดให้เจ้าตัวเห็นแต่นางแบบคนดังก็ยังไม่ลืมตา เจ้าตัวเพียงขยับเข้าใกล้เทเลอร์พร้อมซุกหน้าเข้าหาไออุ่นของอีกคนพร้อมซูดหายใจลึก

"มาแล้วเหรอ"เสียงงัวเงียดังลอดออกมาจากริมฝีปากคู่สวย

"ตื่นได้แล้ว"เทเลอร์ยิ้ม แล้วกระชับวงแขนกอดอีกคนแน่นขึ้น

"ยังไม่อยากตื่นเลย"แคนดิซว่าเบาๆแล้วกอดเอวอีกคนไว้

"ก็ไหนว่าจะไปช็อปปิ้งกันไง เดี๋ยวสายกว่านี้ห้างเปิดแล้วเหลือเวลาเดินดูแป๊บเดียวนะ"เทเลอร์ยิ้มขำแล้วจูบเบาๆที่หน้าผากของอีกคน

"ไม่อยากไปแล้ว..ขอนอนกอดคุณแบบนี้ทั้งวันไม่ได้เหรอ"นางแบบคนสวยปรือตาขึ้นมองคนรักพร้อมอ้อนเบาๆ

"แล้วใครกันที่มารบเร้าบอกอยากไปช็อปปิ้งกันนะ"เทเลอร์เหล่ตามองแล้วบีบจมูกโด่งรั้นของอีกฝ่ายด้วยความหมั่นเขี้ยว

"เฮ้อ....โอเค ตื่นก็ได้"แคนดิซจ้องหน้าอีกคน แล้วถึงตัดสินใจลุกขึ้นบิดขี้เกียจน้อยๆ

"ไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว..เดี๋ยวชั้นไปชงกาแฟให้นะ"เทเลอร์ดันหลังอีกคนเดินโซเซเข้าไปในห้องน้ำ ส่วนตัวเธอลงไปเตรียมกาแฟหอมๆยามเช้าให้นางแบบคนสวย

"หอมจัง"แคนดิซอมยิ้มเดินลงมาหลังจากแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว

"ชั้นก็ชงได้นะ กาแฟน่ะ แต่เห็นใครบางคนชองบอกว่าชงเก่งอย่างโง้นอย่างงี้ก็เลยไม่อยากขัดใจ"เทเลอร์แกล้งแซวคนที่เพิ่งมาถึง

"เร๊อะ"แคนดิซเหล่ตาพร้อมมองค้อนเธอ

"เป็นไง อร่อยมั้ย"เทเลอร์ยิ้มขำ

"อือ"แคนดิซพยักหน้า

หลังจากนั้นอีกไม่กี่นาทีถัดมา ทั้งสองสาวก็เดินทางมาถึงห้างสรรพสินค้าดังใจกลางเมือง

"เห็นมั้ยเพราะคุณไม่ยอมตื่น สายแล้ว อีกไม่กี่นาทีห้างก็จะเปิดแล้ว เหลือเวลาช็อปนิดเดียวเลย"เทเลอร์ว่าคนข้างๆที่ยังทำตัวเกียจคร้านดูจะยังไม่ตื่นดีซบไหล่เธอ

"ไม่เห็นเป็นไรเลย ดีออกคนเยอะดี คุณน่ะมาช็อปแต่ก่อนเวลาห้างเปิดไม่ก็ต้องรอห้างปิดไม่เบื่อมั้งเหรอไม่เจอใครเลย"แคนดิซเข้าใจดีถึงความโด่งดังของคนข้างๆจนเวลาส่วนตัวที่สมควรจะมีกลับไม่มี แต่เธอก็อยากให้คนรักได้สัมผัสอะไรที่มันแปลกใหม่ ให้เทเลอรืได้รู้ว่าเวลาช็อปปิ้งจริงๆนั้นควรจะเป็นอย่างไรบ้าง

"เจ๊ได้ฆ่าชั้นตายแน่เลยถ้าทำแบบนั้น"เทเลอร์มุนหน้า

"ไม่เห็นยากเลย ไหนมานี่สิ"แคนดิซดึงตัวคนข้างๆมามองใกล้ๆแล้วเริ่มแปลงโฉมอีกคนไม่ให้มีใครจำได้

"คนคงจำชั้นไม่ได้เลยเน๊อะ แค่หมวกกับแว่นเนี่ย ชั้นว่ามันจะยิ่งน่าสงสัยกว่าเดิมมากกว่ามั้ง"เทเลอร์ปรายตามองคนรักที่เอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

"เชื่อสิ จำไม่ได้หรอก"แคนดิซลิ่วตาให้แล้วลงจากรถพร้อมจูงมืออีกคนเดินไปพร้อมกัน
-----

สองสาวดูจะสนุกกับการช็อปปิ้งอยู่ไม่น้อยแม้ว่าเทเลอร์จะทุลักทุเลอยู่บ้างเพราะนอกจากต้องใส่แว่นตาดำแล้วยังต้องใส่หมวกเสียแทบจะมิดชิด ต่างจากอีกคนที่ลันลาทำตัวตามสบายถึงแม้จะมีแฟนๆเข้ามาขอถ่ายรูปหรือขอลายเซ็นบ้าง

แต่ก็ดูจะไม่เป็นปัญหาสำหรับนางแบบคนดัง ต่างจากอีกคนที่เมื่อมีคนมองมาที่ตัวเองเจ้าตัวก็ต้องรีบหันหลังหนีหรือเดินหนี

"น่าสงสารเน๊อะ"แคนดิซกระแซะเข้ามาเดินใกล้ๆแอบแซวคนข้างกายที่แม้จะสวมแว่นอยู่แต่เจ้าตัวก็รู้ว่าเทเลอร์คงจะมองค้อนเธออยุ่แน่ๆ  ทั้งสองสาวเดินดูโน้นนี่ไปเรื่อยเปื่อย เทเลอร์ดูจะสนุกกับการได้เดินเข้าๆออกๆร้ารรองเท้าแบรนด์โปรดของตัวเองแหละเจ้าตัวก็จับจองเป็นเจ้าของอยู่หลายคู่เลยทีเดียว

ส่วนนางแบบคนสวยของเราไม่ต้องบอกก็คงจะรู้ว่าเจ้าตัวกำลังสนใจอะไร แคนดิซรีบจูงมืออีกคนตรงดิ่งเข้าไปยังร้านขาย....ทันที

"คุณว่าแบบนี้โอเคมั้ย" แคนดิซยิ้มแป้นแนบบราเซียสีหวานหลายแบบให้นักร้องคนดังดู

"เป็นนางแบบVSแท้ๆ ทำไมมาสนใจแบรนด์อื่นล่ะ"เทเลอร์อมยิ้มขำเมื่อเห็นหน้ามุ่ยๆของแคนดิซเมื่อเธอออกความเห็น

"มันเกี่ยวกันที่ไหนล่ะ ชั้นเดินแบบให้VSไม่จำเป็นต้องใช้ของVSซะหน่อย"แคนดิซงุ้มหน้าแล้วแขวนบราเซียตัวสวยกลับเข้าชั้น

"ตัวนั้นสวย"เทเลอร์อมยิ้มแล้วหยิบบราเซียที่แคนดิซวางลงส่งคืนให้

"อันนี้เหรอ"แคนดิซถาม

"อืม...คุณใส่คงเซ็กซี่น่าดู"เทเลอร์เปรยลอยๆ

"จริงเหรอ"แคนดิซถาม

"ไม่หรอก"เทเลอร์แกล้ง

"ว่าอะไรนะ"แคนดิซงุ้มหน้า จ้องหน้าคนรักกลับ

"ก็คุณน่ะ..ใส่อะไรก็เซ็กซี่หมดแหละ"เทเลอร์กระซิบบอกอีกคนเบาๆทำเอาคนที่ได้ยินคำตอบถึงกับหน้าแดงไปไหนๆแล้ว

"ไปไหนต่อดี"แคนดิซเขิน หลังจากส่งบราที่เลือกแล้วหลายตัวให้พนักงานขาย เธอก็หันมาถามนักร้องคนดังที่กำลังมองกระเป๋าหรูอยู่หน้าบูทโชว์

"ชอบเหรอ"แคนดิซเข้ามายืนใกล้ๆถามอีกคน

"คุณล่ะ ชอบมั้ย"เทเลอร์ชี้ใบที่ตัวเองสนใจให้แคนดิซดู

"อืม.. สวยดี"แคนดิซพยักหน้า

"งั้นรอนี่เดี๋ยวนะ"พูดจบเทเลอร์ก็เดินเข้าไปในร้าน ไม่กี่นาทีเจ้าตัวก็เดินกลับออกมาพร้อมถุงใบใหญ่

"ซื้อมาแล้วเหรอ"แคนดิซสงสัย

"ของคุณ"เทเลอร์ว่าแล้วยื่นถุงอีกใบให้แคนดิซ

"ให้ชั้น"แคนดิซเลิกคิ้วแปลกใจ

"ก็ชั้นยังไม่เคยซื้ออะไรให้คุณเลยนี่น่า"เทเลอร์ยิ้มแล้วเดินนำอีกคนไป

"เทเลอร์.."แคนดิซอมยิ้มแล้วเร่งฝีเท้าเดินไปเทียบเคียงอีกคน

"ยิ้มอะไรเหรอ"เทเลอร์หันมามองอีกคนที่ยังยิ้มไม่หุบ

"เปล่านี่"แคนดิซซ่อนสีหน้าเธอเข้าไปเกี่ยวแขนอีกคนไว้

"ไม่กลัวคนมองเหรอ"เทเลอร์บอก

"ช่างสิ" แคนดิซว่า แล้วซบหน้าลงที่ต้นแขนของอีกคน

"กลับกันเถอะ"เทเลอร์เอ่ย

"ไม่อยากได้อะไรแล้วเหรอ"แคนดิซสงสัย

"อยากกลับบ้านเร็วๆแล้วล่ะ"

"ทำไมล่ะ"

"ก็..."เทเลอร์อมยิ้ม

"ก็อะไร..คิดอะไรอยุ่"

"ก็อยากเห็นคุณลองบราที่เพิ่งซื้อมาน่ะสิ"เทเลอร์กระซิบบอกเบา

"ร้ายนัก"แคนดิซย่นจมูกใส่หน้านักร้องดังแล้วรีบเดินนำหน้าอีกคนไปทันที

"นี่ รอกันด้วยสิ"เทเลอร์หัวเราะแล้วรีบวิ่งตามอีกคนไป






ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น