ระหว่างทางกลับบ้าน นักร้องคนดังของเราก็เอาแต่บ่นเนื่องจากเจ้าตัวไม่เคยต้องใช้เวลาช็อปปิ้งนานขนาดนี้ เทเลอร์จึงเริ่มบ่นแทบจะตลอดทางว่าเหนื่อยและไม่ขอมาช็อปปิ้งเวลาคนเยอะๆอีกแล้ว คนที่นั่งข้างๆได้แต่อมยิ้มเพราะถึงแม้นักร้องดังจะเอาแต่บ่นแต่แคนดิวก็รู้ดีว่าเจ้าตัวคงจะชอบใจและพอใจอยู่ไม่น้อยที่ได้มาช็อปปิ้งแบบนี้
"เมื่อไรจะถึงเนี่ย เมื่อยจะแย่อยู่แล้ว"เทเลอร์บ่นอีกแล้วถอดรองเท้าส้นสูงแหลมปรี๊ดออกจากเท้าของตัวเองพร้อมถอนหายใจอีกหายเฮือก เรียกได้ว่าแทบจะหมดสภาพซุปเปอร์สตาร์กันเลยทีเดียว
"ก็รู้อยู่แล้วว่าจะมาช็อปปิ้งใครเค้าให้ใส่รองเท้าส้นสูงแหลมปรี๊ดขนาดนั้นกันล่ะ" แคนดิซยิ้มขำแล้วมองหน้ามุ่ยๆของนักร้องคนดังที่เริ่มเลื้อยตัวทำเป็นมนุษย์ไร้กระดูกแล้วซบลงนอนที่ตักของเธอแทน
"ถึงแล้วปลุกด้วยนะ"เทเลอร์ยิ้มปากแล้วหลับตา
"คุณนี่นะ"แคนดิซส่ายหน้าแล้วลูบผมคนรักเบาๆปล่อยให้เจ้าตัวได้พักตามต้องการ
เมื่อมาถึงที่พักนางแบบคนสวยก็ปลุกคนที่ยังหลับสบายตามที่เจ้าตัวบอก เทเลอร์งัวเงียเดินลงจากรถโซเซกลับเข้าไปในบ้านแล้วล้มตัวลงที่โซฟาตัวใหญ่กลางห้องทันที แคนดิซยิ้มขำนี่หรือสภาพที่แท้จริงของนักร้องซุปเปอร์สตาร์คนดัง เจาตัวจึงปล่อยให้อีกคนพักผ่าน ส่วนตัวเธอหอบหิ้วถุงเสื้อผ้าแบรนด์ดังที่ซื้อมามากมายหายขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน
"ลองอะไรก่อนดีนะ"นางแบบคนสวยไม่รู้จะเริ่มจากอะไรก่อนดี แต่เมื่อนึกถึงคำพูดของเทเลอร์...เจ้าตัวก็รีบคว้าถุงบราเซียขึ้นมาลองก่อนเป็นอันดับแรกทันที
ส่วนคนที่เผลอหลับไปเพราะความเหนื่อยอ่อน เมื่อตื่นขึ้นมาไม่เจอนางแบบคนสวยก็มุ่นหน้าสงสัย
"แคนดิซ"เทเลอร์ขยี้ตาเรียกคนรักไปพร้อมกับเดินขึ้นไปชั้นสองของบ้าน
"ทำอะไรอยู่เหรอ"เทเลอร์ปิดปากหาวแล้วเปิดประตูเข้ามาภายในห้องนอน
"หือ"แคนดิซหันมามองตามเสียงเรียก แต่กลับเห็นนักร้องคนดังเอาแต่จ้องเธอ
"เป็นไงโอเคมั้ย"แคนดิซถามพร้อมหมุนตัวให้เทเลอร์ดูบราเซียที่เจ้าตัวกำลังใส่อยู่
"เอ่อ...."เทเลอร์อ้าปากค้าง ทั้งๆที่ปกติแคนดิซเองก็ใส่บราเซียถ่ายแบบให้ทางVS หรือเห็นอยู่บ่อยๆเวลาเดินแบบก็เถอะ แต่ตอนนี้คนที่ได้เห็นมีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้น ไม่มีเสียงจอแจของคนอื่น ไม่มีแสง สี เสียง ไม่มีเวที มีเพียงเธอและแคนดิซเท่านั้น
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ ไม่เหมาะเหรอ"นางแบบคนดังของvsชักเริ่มขาดความมั่นใจที่อีกฝ่ายไม่พูดตอบอะไร แต่เอาแต่จ้องเธอเท่านั้น
"เอ่อ....เออ..."เทเลอร์กระพริบตาถี่ๆ เจ้าตัวขยับเดินเข้าไปหาคนรักใกล้เริ่มมองสำรวจอีกคนตั้งแต่ใบหน้าถึงเนินอกสวย
"ว่าไง อย่าเอาแต่จ้องกันสิ ชั้นก็อายเป็นนะ"แคนดิซหน้าแดงยิ่งได้เห็นสายตาอีกคนที่เอาแต่จ้องเธอด้วยแล้วนางแบบคนสวยก็เริ่มรู้สึกร้อนฉ่าที่ใบหน้าขึ้นมา
"ชั้นว่ามันไม่เหมาะกับคุณเท่าไรเลย"เทเลอร์ขยับเข้าใกล้อีกคนขึ้นอีก
"ทำไมล่ะ ไหนตอนอยู่ที่ร้านคุณว่าชั้นใส่แล้ว...เซ็กซี่ไง"เจอคนรักพูโแบบนี้นางแบบคนดังของเราก็เกิดอาการผิดหวังขึ้นมา
"ชั้นว่า...ถ้าคุณไม่ใส่อะไรเลย เซ็กซี่ที่สุดแล้ว"เทเลอร์กระซิบเบาๆพร้อมกับค่อยๆปลดสายบราเซียที่อีกคนใส่อยู่ออกช้าๆ
"บ้า..."แคนดิซอมยิ้มที่แท้อีกคนก็กำลังคิดเรื่องอะไรลามกอยู่นี่เอง เทเลอร์มองหน้าคนรัก เธอจูบเบาๆที่ริมฝีปากของอีกคนแล้วค่อยๆเอื้อมมือไปปลดตะขอบราเซียออกช้าๆ
"ทะ..เทเลอร์..ตอนนี้เลยเหรอ"เมื่อดูเหมือนอีกคนจะอยู่ในอารมณ์หวานแต่วันเจ้าตัวจึงต้องท้วงขึ้น
"ตอนไหนก็เหมือนกันแหละน้า"เทเลอร์กระซิบบอกอีกคนเบาๆแล้วจูงมือนางแบบคนดังเดินโซเซไปที่เตียง อารมณ์หวานร้อนๆที่เริ่มพัดโหมขึ้นมาทำให้อีกคนต้องยอมโอนอ่อนผ่อนตาม
"ไหนบอกว่าเหนื่อย เมื่อยขาอยากพักไง"แคนดิซยิ้มขำเมื่อเห็นท่าทางของนักร้องคนดังที่ตั้นหน้าตั้งตาพยายามจะปลดกระดุมกางเกงยีนส์ตัวสวยของเธอ
"หายเหนื่อยแล้ว"เทเลอร์ว่าอ้อนๆแล้วก็ยิ้มออกเมื่อเธอปลดกระดุมกางเกงของแคนดิซได้เป็นผลสำเร็จ รอยจูบร้อนๆที่นางแบบคนสวยเริ่มคลอเคลียอยู่ที่ต้นคอขาวของคนรักทำให้เจ้าตัวเผลอหลุดครางเสียงหวานๆออกมาด้วยอารมณ์อ่อนไหว แคนดิซชะงักแล้วเงยหน้าขึ้นมองเทเลอร์ที่หน้าแดงกล่ำ
"อะไร"นักร้องคนดังมองหน้าอีกฝ่ายที่คร่อมอยู่บนตัวเธอ
"เสียงเมื่อกี้" นางแบบคนสวยยิ้ม แล้วหลุดหัวเราะ
"เสียง?...เสียงอะไร"เทเลอร์มุนหน้า ดูสิคนเรามันใช่เวลามายิ้มหัวเราะมั้ย
"เสียงคุณเมื่อกี้..."แคนดิซยิ้ม
"เสียงอะไร..ทำไม ยิ้มอะไร"เทเลอร์เริ่มอาย ยิ่งอีกฝ่ายยิ่งจ้องเธอไม่วางตาแบบนี้ด้วยเจ้าเจ้าตัวก็รีบใช้หมอนข้างๆผิดบังใบหน้าตัวเองซ่อนความอายที่เผลอส่งเสียงน่าอายให้อีกคนได้ยิน
"ปิดหน้าทำไม...นี่ ชั้นจะบอกว่าเสียงคุณเวลา.... น่ารักมากเลยรู้มั้ย"นางแบบคนสวยพยายามจะดึงหมอนที่คนรักใช้ปอดบังซ่อนความอายออก แต่อีกคนก็ยังรั้งไว้ไม่ยอมปล่อย
"ไม่พูดด้วยแล้ว"เทเลอร์ตะโกนเสียงดังผ่านหมอน
"เทเลอร์..ชั้นยังไม่ได้ว่าอะไรเลยนะ ชั้นบอกว่ามันน่ารักดีออก"แคนดิซยิ้ม
"ก็ชั้นอายนิ"เทเลอรืยังไม่ยอม
"อายทำไม ไม่เห็นน่าอายเลย "นางแบบคนสวยบอก และในเมื่อเจ้าตัวคนรักยังเขินอายไม่ยอมเลิก เธอจึงต้องเปลี่ยนเป้าหมายจากวงหน้าสวยๆของคนรักมาเป็นหน้าท้องแบนเรียบของอีกฝ่ายแทน
"อะ..อย่านะมันจักจี้"เทเลอร์รีบเบียงตัวหลบเมื่อเจอริมฝีปากร้อนๆของคนรักเข้าไป
"ก็คุณไม่ยอมเอาหมอนออกนี่"แคนดิซยิ้มแล้วค่อยๆละเลียดจุมพิตชิมความหอมหวานของอีกคนต่ำลงต่ำลงเรื่อยๆ
"ยะ..ยอมแล้วๆ"เทเลอร์บิดตัว แล้วปาหมอนที่ปิดบังใบหน้าของตัวเองออก
"ก็คุณงอแงเองนี่"นางแบบคนสวยยิ้มแล้วเปลี่ยนเป้าหมายไปที่ริมฝีปากของอีกคนแทน
"อย่านึกว่าว่าชั้นจะยอมให้คุณได้ยินเสียง..แบบนั้นคนเดียวน่ะ"เทเลอร์ยิ้มมุมปากแล้วเป็นฝ่ายพลิกตัวอีกคนกลับให้มาอยู่ใต้ร่างของเธอแทน
"แล้วคุณจะทำอะไรชั้น"แคนดิซยิ้มยั่ว
"เดี๋ยวคุณก็รู้เองแหละน่า"เทเลอร์ยิ้มมุมปาก และเริ่มคิดว่าเธอจะทำให้อีกคนต้องทำเสียงน่าอายๆแบบนั้นทั้งคืนแน่ๆ
**END**
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น