เจ้าตัวกอดอกนอนคู้ตัว พยายามจะทำให้ตัวเองอุ่นที่สุด แต่ก็จำยอมต้องยอมแพ้ เพราะอากาศที่เย็นสุดแทนจะต้านทานได้ เทเลอร์ ลุกขึ้นนั่งแล้วพยายามจะปรับสายตาให้ชินกับความมืดภายในห้อง
"ฮึ้ย"นักร้องดังสะดุ้งเมื่อมองไปข้างๆแล้วพบว่ามีใครนอนอยู่ในสภาพคลุมโปง
เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ความทรงจำสุดท้ายของเธอจำได้เพียงว่าตัวเองเมาอยู่ที่บาร์ แล้วหลังจากนั้น...... เทเลอร์มุนคิ้ว แล้วสำรวจตัวเอง เธอถอนหายใจโล่งอก เพราะยังสวมเสื้อผ้าครบทั้งบนและล่าง ...
"แล้วใคร"เทเลอร์นึก ใครกันที่มานอนอยู่ข้างๆเธอ และเพราะคนข้างๆนี่แหละที่เป็นต้นตอความหนาวเพราะเจ้าตัวเล่นดึงผ้าห่มไปยึดครองอยู่เพียงคนเดียว
"ลิลลี่มั้ง"เทเลอร์ยักไหล่และคิดว่าน่าจะเป็นเพื่อนของตัวเอง เธอเลยพยายามจะดึงผ้าห่มแบ่งมาบ้าง
"ฮึ้ย..!" แต่แล้วเจ้าตัวก็ต้องได้ทำตาโตตกใจอีกรอบเมื่อคนที่อยู่ใต้ผ้าห่มกลับไม่ใช่ลิลลี่ แต่กลับเป็น.......คนที่เธอประทะฝีปากด้วยเมื่อตอนหัวค่ำแทน
"อะไรเนี่ย"เทเลอร์พึมพำหายจากอาการงัวเงียทันที แล้วถอยห่างรีบลุกขึ้น พลางเดินไปเดินมาแล้วคิดว่านางแบบคนดังปากดีมานอนข้างเธอได้อย่างไร
" บ้าจริง..กี่โมงแล้วเนี่ย" เทเลอร์เบ้หน้าพลางนึกถึงผู้จัดการส่วนตัวที่นัดให้มารับเธอ แต่ตอนนี้.... เทเลอร์มองนาฬิกา
"ตีสี่" เมื่อรู้ว่าเป็นเวลากี่โมงเจ้าตัวก็รีบรื้อกระเป๋าหาโทรศัพท์มือถือเพื่อตามตัวผู้จัดการส่วนตัวของเธอทันที
"อะไรนะ...รถชนอยู่นอกเมือง...เจ๊นะเจ๊ ทำไมไม่ระวังเลย"
"อย่าบ่นน่า เนี่ยอีกไม่เกินครึ่ง ชม ชั้นก็ไปรับเธอได้แล้ว"
"ไม่ใช่เรื่องนั้น เจ๊ล่ะเป็นอะไรหรือเปล่า เจ็บตรงไหนมั้ย" ผจกของนักร้องดังเงียบไป..
"นี่..เธอเป็นห่วงชั้นด้วยเหรอ" เขาแปลกใจและเผลออมยิ้มออกมา
"ก็...เอ่อ...ไม่ห่วงได้ไง ขาดเจ๊ไปแล้วใครจะจัดตารางงานให้ชั้นล่ะ ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วรีบๆมานะ ไม่อยากอยู่นาน"เทเลอร์ว่าขณะที่สายตาก็มองร่างของคนบนเตียงไปด้วย
"ย่ะ..."เขาแยกเขี้ยวแล้วตัดสายไป
รออยู่ชั่วอึดใจ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น นักร้องคนดังค่อยๆแง้มเปิดประตูเผื่อดูให้แน่ใจว่าคนที่มานั้นคือ ผจก ส่วนตัวของเธอจริงๆ
"อือหือ...หึ่งมาเลย เมื่อคือถ้าจะหนักสิย่ะ"เขาดุนักร้องคนดังทันทีที่ได้กลิ่นเหล้าออกมาจากตัวของเทเลอรื
"รีบไปเหอะ"นักร้องดังไม่อยากจะพูดอะไรมากเธอรีบหยิบเสื้อคลุมพร้อมสวมแว่นตาพยายามจะรีบเดินออกจากห้อง
"อะไรของหล่อนทำไมต้องรีบขนาดนั้น...เอ๊ะหรือว่า...ร้ายนะย่ะ หนุ่มที่ไหน" ด้วยความอยากรู้ เขาจึงเลี่ยงเดินหลบเทเลอร์วิ่งเข้าไปในห้องนอนด้สนในทันที
"อย่าเจ๊..."ไม่ทันเสียแล้ว ผจกของเปิดประตูเข้าไปเมื่อเห็นร่างของอีกคนนอนคลุมโปงอยู่เจ้าตัวก็ค่อยๆย่องอยากรู้นักเชียวว่าหนุ่มคนไหนเป็นผู้โชคดี
"เจ๊อย่า..."เทเลอร์รีบวิ่งตามเข้ามาห้ามแล้วรีบลดเสียงลงเพราะกล้วว่าคนที่นอนอยู่บนเตียงนั้นจะรู้สึกตัว
"แหมะ หล่อน อย่าเยอะนะขอดูหน้านิดเดียวทำหวงไปได้"พูดจบเขาก็ค่อยๆเปิดผ้าห่มที่คลุมแคนดิซออก
"แคนดิซ.....กรี๊ดๆๆ...."ผจกของนักร้องดัง ตาโตกรีดร้องเสียงดัง และแน่นอนว่า เสียงอันแสนแสบแก้วหูนั้นทำเอานางแบบของเราสะดุ้งตกใจตื่นไปด้วยอีกคน
"นี่หล่อน..แคนดิซ...แคนดิซกับหล่อน.." แน่นอนว่า จินตนาการของผจกของเทเลอร์นั้น ตเลิดไปถึงไหนต่อไหนแล้ว เขาปิดปากแล้วเอามือแนบอก เดินโซเซ นั่งลงที่ โซฟาปลายเตียง
"อะไร..เกิดอะไรขึ้น"แคนดิซตกใจรีบลุกขึ้นนั่งทันที
"ไปเงียบๆก็ไม่ได้ ให้ตายสิ"เทเลอร์ส่ายหน้าปวดหัวจี๊ดขึ้นมา
"นี่หล่อน...หล่อน.."เขาจ้องหน้าแคนดิซกับเทเลอร์สลับกันไปมา
"หยุดเลยที่คิดๆอยู่น่ะมันไม่ใช่ ไม่มีอะไรทั้งนั้น" เทเลอร์ตวาด
"แต่ว่า....กรี๊ด..แคนดิซ..."เขาดี๊ด๊า อาการดีใจออกนอกหน้านอกตา แน่นอนเพราะแคนดิซคือนางแบบผู้เปรียบดังไอดอลต้นแบบของนาง
"เอ่อ...คุณ..เป็นใคร..เหรอ"แม้จะตกใจอยู่บ้าง แต่เมื่อเห็นเทเลอร์ยืนอยู่ที่ประตูนางแบบคนดังเลยเดาได้ว่าน่าจะรู้จักกับเทเลอร์
"...อดัมส์ค่ะ..เฮ้ย ครับ...เป็น ผจกของ..." เขาจ้องตานางแบบดังไม่กระพริบเพียงแค่ชี้นิ้วไปที่เทเลอรืที่ดูจะไร้ค่าสำหรับเขาไปแล้วตอนนี้
"..เอ่อ...ค่ะ"แคนดิซได้แต่ยิ้มแหยๆแล้วหันไปมองหน้านักร้องคนดังบ้าง
"ไปเหอะ เลิกบ้าได้แล้ว เดียวสายๆชั้นต้องบินแล้วนะ"เทเลอร์ชักเริ่มไม่พอใจที่เห็นผจก ส่วนตัวสนใจแคนดิซมากกว่าเรื่องของเธอ
เจ้าตัวจึงจำต้องเข้าไปลากแขนของเขาให้ลุกขึ้นแล้วพยายามจะดันตัวให้ออกไปห้องนอก
"นี่คุณ..."แคนดิซท้วง
"คุณนอน ต่อเถอะขอโทษที่ทำให้ตื่นนะ"เทเลอร์ว่าแล้วลากผจก ส่วนตัวที่ยังพยายามจะชะโงกหน้าเข้ามาดูหน้าแคนดิซในห้องให้ได้
"ดูสิดู ขนาดเพิ่งตื่น ยังดูดีขนาดนั้น คนอาร๊าย..."เขาชื่นชมนางแบบคนดังแทบจะตลอดทาง จนเทเลอร์หันมามองค้อนนั่นแหละนางถึงยอมหยุด
เวลาล่วงเลยไปอีกเกือบสองเดือน เทเลอร์ก็ต้องเดินทางกลับมาที่Vsอีกครั้งเพื่อฟิตติ้งชุดที่จะใช้ในงาน แล้วหลังจากเสร็จเธอก็มีอัดรายการและสัมภาษณ์รายการวิทยุอีก2-3ที่แล้วถึงจะบินกลับไปยุโรปเพื่อทัวร์คอนเสิตร์ต่อ
"ยกเลิกยังทันไม๊เจ๊ ..เหนื่อยชะมัดเลย"เทเลอร์เบะปากขณะกำลังเดินทางไปที่Vsตามตารางที่นัดไว้
"ไม่ทันแล้วย่ะ รับงานเค้ามาแล้ว"
"งานหรือเงิน..."เทเลอร์เปรยเบาๆ แล้วทิ้งตัวลงนอนกับเบาะของรถคันหรู
"นี่ๆรักษามาดหน่อย นั่งดีๆ"เขาตีแปะลงไปที่หัวเข่าของนักร้องดังแล้วฉุดแขนเจ้าตัวให้นั่งดีๆ เพราะใกล้เข้าเขตรัศมีนักข่าวแล้ว
"แว่นล่ะ" เธอแบมือแล้วถอนหายใจ
"อันไหนดีๆ...อ่ะ แบรนด์นี้แล้วกัน" ผจกของเธอว่าแล้วเลือกแว่นกันแดดแบรด์ดังจากกระเป๋าขึ้นมาให้เทเลอร์สวม
"ถึงซะที"เทเลอร์ว่าแล้ว สูดหายใจลึกปรับสีหน้าของตัวเองก่อนที่จะลงจากรถไป แน่นอนว่า ปาปารัสซี่และนักข่าวหลายสำนักพยายามจะเข้ามาสัมภาษณ์เธอ แต่ก็โดนการ์ดร่างยักษ์กันไว้ได้ เทเลอร์เพียงแค่ยิ้มแล้วรีบเดินเข้าไปด้านในทันที
"เทเลอร์ สวิฟมาถึงแล้ว" สต๊าฟที่ยืนอยู่หน้าบริษัทวิทยุบอกคนอื่นๆ
"ชั้น14ค่ะ"พยักงานยื่นบัตรให้ผจก ของเทเลอร์
"ขอบคุณค่ะ"เขาว่าแล้วเดินไปพร้อมกับนักร้องคนดัง
"รอนี่นะเดี๋ยวชั้นไปดูเรื่องชุดก่อน "เขาบอกให้เธอรออยู่ในห้องลองชุด เทเลอร์มองไปรอบๆ
"ก็สวยดี" เธอว่าขณะมองดูชุดที่อยู่ในหุ่นโชว์แล้วนั่งลงหาอะไรอ่านไปเรื่อย หลังจากนั้นทีมงานของทางVSก็เข้ามาจัดการวัดสัดส่วนของเธอรวมถึงเลือกสีของผ้าและแบบ เมื่อเป็นที่พอใจของทั้งสองฝ่ายแล้ว เทเลอรืจึงเตรียมตัวเดินทางกลับ
"ไม่อยู่ทานอะไรก่อนเหรอค่ะ"พนักงานคนหนึ่งถามเธอ
"อือ..ขอบคุณค่ะ"เทเลอร์พยักหน้าเธอเองก็หิวเต็มทีแล้วเหมือนกัน พนักงานสาวยิ้มให้ แล้วเดินนำไปยังห้องที่จัดเตรียมไว้ให้
ภายในห้องโถงมีทั้งสต๊าฟ ดีไซน์เนอร์ การ์ด รวมถึงนางแบบของVSหลายคน กำลังนั่งคุยกันและทานอาหาร เทเลอร์มองหาที่นั่งว่างๆแน่นอนว่าเธอไม่อยากเป็นจุดสนใจของใครในตอนนี้แต่ขึ้นชื่อว่า เทเลอร์ สวิฟ ไม่มีทางจะรอดพ้นสายตาของคนอื่นๆไปได้แน่
"เทเลอร์ทางนี้.."เทเลอร์มองตามเสียงเรียกก็เห็นลิลลี่โบกมือให้เธออยู่อีกมุมห้องหนึ่งเจ้าตัวยิ้มให้เพื่อนแล้วรีบลุกเดินไปหา
"เป็นไง ถูกใจมั้ย"ลิลลี่ถามถึงชุดที่เพื่อนจะต้องใช้ในงาน
"อือ ก็สวยดีนะ" เทเลอร์ยิ้มให้เพื่อนพลางจิ้มสลัดผักเข้าปาก
"อ้าวแคนดิซ เพิ่งมาเหรอ"ลิลลี่โบกมือทักนางแบบคนดังที่เพิ่งเสร็จจากการฟิตติ้งชุดเช่นกัน
"จริงสิ เทเลอร์ ขอบคุณแคนดิซหรือยัง ไม่ได้แคนดิซช่วยวัน นั้นเธอได้นอนหน้าห้องแน่ เพราะชั้นแบกเธอไม่ไหว"ลิลลี่ว่า แล้วเดินไปหยิบอาหารซึ่งอยู่อีกด้านหนึ่ง ทิ้งทั้งสองสาวไว้ใที่ต๊ะตามลำพัง ต่างฝ่ายต่างมองหน้ากัน
"ขอโทษนะ" จู่ๆแคนดิซก็เอ่ยขึ้น
"เอ่อ..คือชั้นไม่ได้ตั้งใจจะว่าเธอวันนั้น คือชั้น..."แคนดิซอึกอัก เธอมองหน้านักร้องคนดังที่ดูเหมือนจะแปลกใจที่ได้ยินคำขอโทษจากปากของเธอ
"ช่างเถอะ เรื่องแล้วไปแล้ว"เทเลอร์ตอบเนื่อยๆแล้วจิ้มสลัดผักเข้าปากอีกคำ
แคนดิซไม่รู้จะพูดอะไรกับเทเบอร์อีกดี เธอนึกไม่ออก ลิลลี่ก็ยังไม่กลับมา จึงทำได้เพียงนั่งลงข้างๆเทเลอร์ที่หยิบสมุดโน๊ตเล่มเล็กที่เธอเคยแอบขโมยอ่านขึ้นมา เจ้าตัวขมุบขมิบปากเหมือยกำลังฮัมเพลงแล้วเริ่มเขียนบางอย่างลงไป
"แต่งเพลงเหรอ" แคนดิซยิ้มให้พร้อมพยายามจะชวนคุย
"อือ"แต่นักร้องคนดังของเรากลับทำเพียงเพยิดหน้าให้แล้วมองไปทางอื่น
"อยู่นี่เองหาซะทั่วเลย" อยู่ๆก็มีชายหนุ่มหน้าตาดีเข้ามากอดนางแบบดังจากด้านหลังพร้อมหอมแก้มเธอเบาๆ
"มาได้ไงคะ ไหนบอกไม่ว่างไง"แคนดิซยิ้มแล้วหันไปหอมแก้มชายหนุ่มคนนั้นกลับ เทเลอรืปรายตามองทั้งสองคนแล้วเจ้าตัวก็รีบพลิกตัวไปอีกทาง
"เอ๊ะ...นั่น..."เขาทันเหลือบตามองเห็นเทเลอร์
"ใช่...ใชาเทเลอร์ สวิฟหรือเปล่าครับ"เขารีบผละออกห่างแคนดิซพร้อมรีบทักคนที่นั่งหันหลังให้ทันที เทเลอร์ถอนหายใจ แล้วค่อยๆเอี้ยวตัวหันมามองเขา
"ชะ..ใช่ จริงๆด้วย ดีใจจัง ผมเป็นแฟนพันธ์แท้ของคุณเลยนะ"เขาว่าแล้วรีบขยับเก้าอีกเข้าไปนั่งข้างๆเทเลอร์
"อะ..เอ่อ..ขอบคุณค่ะ"เทเลอร์ได้แต่ยิ้มเก้อๆพร้อมจับมือที่เขายื่นมาทักทาย
"ไม่คิดเลยว่าจะได้เจอคุณจริงๆ"เขายิ้มแป้นแล้วชื่นชม
"คะ..ค่ะ" เทเลอร์ยิ้มให้ แล้วมองหน้าคนที่นั่งอยู่ถัดไป แคนดิซมีสีหน้าไม่ค่อยพอใจเท่าไรนัก
"คุณ..คือ..."เทเลอร์ถาม
"อีแวนซ์ครับ ผมเป็นแฟนแคนดิซ"เขาว่า
"เอ่อ...ค่ะ"เทเลอร์ยิ้มแหยๆอีกครั้ง
"ผมชอบเพลง...ของคุณมากเลยรู้มั้ยมันทำให้ผมเปลี่ยนแปลงตัวเอง...."แฟนหนุ่มของแคนดิซชวนนักร้องคนดังคุยไม่หยุด แดนดิซได้แต่นั่งมองแฟนของตัวเองคุยกับนักร้องดัง
"แคนดิซๆมานี่หน่อย" สต๊าฟคนหนึ่งตะโกนเรียกเธอ เธอจึงจำต้องลุกขึ้น
"ชั้นไปทางนั้นก่อนนะ"เธอสะกิดบอกแฟนที่กำลังคุยอย่างออกรสกับเทเลอร์
"ได้จ้ะ ที่รัก "เขาแค่บอกเธอแล้วหันมาคุยกับนักร้องคนดังต่อ แคนดิซเม้มริมฝีปาก เธอแอบมองหน้าเทเลอร์แล้วหันหลังเดินไป
"ค่ะ...ค่ะ"เทเลอร์ได้แต่พยักหน้ารับ พลางมองหาลิลลี่หรือไม่ก็ผจกของเธอที่ไม่รู้ป่านนี้ไปอยู่ที่ไหนแล้ว
"แล้วแคนดิซล่ะ"ลิลลี่ที่เพิ่งเดินกลับมา ถามถึงเพื่อนนางแบบ
"เห็นสต๊่ฟเรียกไปน่ะ"เทเลอร์บอกเพื่อน
"อ้าว อีแวนว์มานานหรือยังค่ะ"ลิลลี่ถามแฟนหนุ่มของแคนดิซ
"ซักพักแล้วครับ ไม่คิดว่าจะได้เจอคุณเทเลอร์ที่นี่"เค้าว่าแล้วยิ้มให้ ลิลลี่
"อืม..ค่ะๆ"ลิลลี่นั่งลงข้างๆเพื่อนๆ มองเทเลอร์และอีแวนซ์คุยกัน เทเลอร์รู้สึกดีอยู่ไม่น้อยที่เพลงของเธอมีคนที่ชื่นชอบมันถึงขนาดนี้
จากที่เหมือนจะรำคานเธอจึงสนใจที่จะคุยกับเขาบ้าง และถามความเห็นของเขาถึงเพลงที่เธอคิดไว้ ทั้งคู่คุยกันอยู่นาน จนแคนดิซกลับมา
"เป็นไงมั่ง"ลิลลี่ถาม
"เรียบร้อยแล้วน่ะ ของเธอล่ะ"
"อือ เสร็จแล้ว"ลิลลี่พยักหน้า
"ใช่ๆ..ชั้นก็เคยคิดจะเปลี่ยนเนื้อท่อนนั้น แต่ โปรดิวเซอร์ไม่ยอม.."เทเลอร์คุนอย่างออกรสกับแฟนหนุ่มของแคนดิซ
"อ้าวมาแล้วเหรอครับ"อีแวนซ์หันไปยิ้มให้แฟนสาวแล้วหันมาคุยกับเทเลอร์ต่อ แคนดิซมองทั้งสองคนคุยกัน ส่วนเธอได้แต่นั่งมอง แต่น่าแปลกที่คนที่เธอมองกลับไม่ใช่แฟนหนุ่มของตัวเองแต่กลับเป็นนักร้องดัง ที่กำลังคุยหัวเราะอยู่กับแฟนของเธอ พลางคิดว่าถ้าเทเลอร์พูดคุยสนุกสนานแบบนั้นกับเธอบ้างคงจะดีไม่น้อย
"คิดดอะไรอยู่เนี่ย"แคนดิซรีบสลัดความคิดนั้นทิ้ง
"จะกลับหรือยังคะ"นางแบบสาวลุกขึ้น เธอสะกิดแขนของแฟนตัวเองทันที
"เสร็จเรียบร้อยแล้วเหรอครับ"เขาหันมามองเธอ
"ค่ะ"แคนดิซพยักหน้าสีหน้าไม่ค่อยจะพอใจนัก
"อืมโอเคครับ"เขาบอกเธอแล้วหันมาหาเทเลอร์
"เสียดายจังผมต้องกลับแล้ว ยังไงหวังว่าจะได้คุยกันอีกนะครับ"
" งั้นผมไปห้องน้ำแป๊บนะ เดี๋ยวมาจ้ะ"เขาพูดเสร็จก็หอมแก้มแฟนสาวอีกครั้งแล้วเดินไป แคนดิซตัดสินใจออกมายืนรอแฟนของตัวเองห่างจากโต๊ะที่เทเลอร์นั่งอยู่
"แกนี่จริงๆเลยนะ เห็นมั้ยทำอะไรลงไป"ลิลลี่รีบสะกิดของเพื่อนหลังจากนั่งอยู่ในเหตุการณ์มานาน
"อะไร..ชั้นทำอะไร"เทเลอร์งง เจ้าตัวยักไหล่ไม่เข้าใจ
"เล่นไปคุยกันซะสนิท ขนาดนั้นกับแฟนคนอื่น แกคิดว่าเขาคะพอใจมั้ยล่ะ"ลิลลี่ว่า
"บ้าน่า...ชั้นไม่ได้คิดอะไรนะก็คุยกันเฉยๆ"เทเลอร์ส่ายหน้า
"แกไม่คิด คนอื่นเค้าคิด ดูหน้าแคนดิซสิ"ลิลลี่บอกให้เพื่อนมองตาม
"เห้อ...ไปกันใหญ่แล้ว"เทเลอร์ถอนหายใจ เธอแอบมองแคนดิซที่ยืนอยู่ไกลๆ
"โอเค..เดี๋ยวชั้นจัดการเอง"เทเลอร์ว่าแล้วลุกขึ้นพรวดรีบเดินไปหาแคนดิซทันที
"นี่คุณ....อย่าเข้าใจผิดนะ...ชั้นไม่ได้คิดอะไรกับแฟนคุณ"เทเลอร์บอกแคนดิซตรงๆ ตรงเสียจนอีกคนถึงกับประหลาดใจ
"ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ จริงๆนะ แล้วแฟนคุณเค้าก็ไม่ได้คิดอะไรกับชั้นหรอก เขาแค่ชอบเพลงของชั้น คุณอย่าโกธรเลยนะ"เทเลอร์พูดต่อด้วน้ำเสียงอ้อนๆราวกับต้องการให้อีกคนยกโทษให้ แล้วอยู่ๆนางแบบดังก็หัวเราะออกมา
"เอ้า..แล้วกัน ขำอะไร มีอะไรน่าขำเหรอ"เทเลอร์เบ้หน้า
"ก็เสียงคุณ..แบบนั้น ไม่น่าเชื่อว่าคุณจะทำเสียงแบบนั้นได้"แคนดิซหัวเราะ
"เสียงอะไร แบบไหน"เทเลอร์ งง
แคนดิซจึงแกล้งทำเสียงพูดอ้อนๆเหมือนที่เทเลอร์พูด พอนักรักดังได้ยินเธอจึงหัวเราะตามแคนดิซไปอีกคน
"ชั้นทำเสียงแบบนั้นจริงเหรอ น่าอายจัง"เทเลอร์ว่า
"ไม่เห็นน่าอายเลย เหมาะกับคุณดี น่ารักออก ชั้นชอบ" ทั้งสองคนหยุดหัวเราะพอกันเพราะคำพูดที่หลุดออกมาจากปากของแคนดิซ
"เอ่อ...ชั้นหมายถึง...แคนดิซหน้าแดง เช่นเดียวกับเทเลอร์ ทั้งสองคนมองหน้ากันโดยบังเอิญ
"พร้อมกลับยังจ้ะ" อีแวนซ์ขัดขึ้นเสียก่อน เค้าโอบเอวแฟนสาวคนสวยไว้
"ค่ะ..ค่ะ"แคนดิซเลิ่กลั่ก เธอหลบตาเทเลอร์ แล้วรีบเดินไป
"ไปก่อนนะครับ"เขาหันมาลาเทเลอร์แล้วเดินตามแคนดิซไปอีกคน
--------------
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เดี๋ยวเรื่องนี้จะไปอยุ่เป็นตอนพิเศษ ท้ายเล่มtrapนะคะ แถมเพิ่มให้จ้า อิอิ
คงอีกปประมาณ 3-4ตอน จบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น