หลังจากวันซ้อมที่VSเทเลอร์ก็ต้องเตรียมตัวทำเพลงใหม่ เจ้าตัวจึงต้องใช้เวลาส่วนมากอยู่ในห้องอัดเพลง เธอต้องเตรียมตัวเพื่อที่
จะออกซิงเกิ้ลเพลงใหม่ในเร็วๆนี้ และกำลังใจอย่างดีของเจ้าตัวก็คือการได้คุยโทรศัทพ์กับนางแบบดังที่มักจะโทรมาให้กำลังใจเธอ
เป็นระยะๆ วันนี้ก็อีกเช่นเดียวกัน เทเลอร์กำลังง่วนอยู่กับเนื้อเพลงใหม่ที่เจ้าตัวกำลังปรึกษาอยุ่กับโปรดิวเซอรืและทันทีที่เสียงโทร
ศัทพ์ดังขึ้นเทเลอร์ก็รีบรับสายทันที
"เป็นไงบ้างแต่งเพลงไปถึงไหนแล้ว"นางแบบคนดังถาม
"ยังไม่ถึงไหนเลย"เทเลอร์ถอนหายใจเบาๆ
"ทำไมล่ะ ไม่โอเคเหรอ"แคนดิซเป็นกังวลรีบถาม
"อือ ชั้นไม่ค่อยมีสมาธิเลย"เทเลอร์ว่าเสียง หงอๆ
"มีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่า บอกชั้นได้นะ"แคนดิซเสนอตัว
"อย่าเลย เรื่องนี้คุณช่วยอะไรไม่ได้หรอก"เทเลอร์ว่า
"หนักหนาขนาดนั้นเลยเหรอ จะให้ชั้นไปหามั้ย ตอนนี้ชั้นว่างพอดี บ่ายนี้เป็นไง"แคนดิซนั่งไม่สุกเจ้าตัวรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมตัว
จะออกไปหาเทเลอร์ที่สตูดิโอที่อยู่ไม่ไกลจากที่ๆเธอพักอยุ่
"อย่าๆอย่ามานะ ถ้าคุณมาเดี๋ยวมันจะยิ่งแย่"เทเลอร์รีบห้าม แต่นั่นยิ่งทำให้แคนดิซยิ่งเป็นกังวล
"เทเลอร์ คุณเป็นอะไร"แคนดิซขมวดคิ้วหน้าเครียด
"คุณอยากรู้จริงๆเหรอ"เทเลอร์ถาม
"อืม..ถ้าคุณมีปัญหาอะไร คุยกับชั้นได้นะ"แคนดิซให้กำลังใจอีกคนเพราะเธอเป็นห่วงเทเลอร์จริงๆ
"อืม...ก็ไม่มีอะไรมากหรอก ที่ชั้นไม่มีสมาธิก็เพราะ..."เทเลอร์พูดยังไม่จบก็นิ่งไป จนคนปลายเริ่มเริ่มกระวนกระวายใจ พลางคิดว่า
คงต้องเป็นเรื่องที่หนักหนาสาหัสแน่ๆเทเลอร์ถึงเป็นกังวลขนาดนี้
"เพราะ...?"แคนดิซรอลุ้น เจ้าตัวใจคอไม่ดี
"เพราะ...คุณนั่นแหละ มาทำให้ชั้นคิดถึงอยู่ได้ แล้วชั้นจะมีสมาธิทำงานได้ยังไง วันๆเอาแต่คิดถึงคุณ อยากเจอคุณ อยากกอดคุณ
แต่ขืนได้เจอคุณจริงๆมีหวังชั้นยิ่งไม่มีสมาธิหนักกว่าเดิมแน่ๆ เพราะงี้ไงคุณถึงมาไม่ได้"พูดจบเทเลอร์ก็หัวเราะออกมา ส่วนคน
ปลายสายเมื่อได้ยินแบบนั้นเจ้าตัวก็หน้าแดงอายขึ้นมา นึกอยากจะโกรธคนปลายสายที่ทำให้เป็นกังวลแต่เมื่อได้ยินเสียงของ
เทเลอร์เธอก็โกรธไม่ลง
"บ้า..งั้นก็ไม่ต้องเจอ"พูดจบนางแบบคนดังก็วางสายลง เธออมยิ้มพลางคิดว่าเจอตัวเทเลอร์เมื่อไรเจ้าตัวคนยียวนได้โดนดีแน่
ค่ำวันนั้นด้วยความที่รู้ตัวว่าทำให้อีกคนเกิดอาการไม่พอใจขึ้นมา นักร้องคนดังจึงรีบบึ่งออกจากห้องอัดเพลงเดินทางมาหาแคนดิซ
ทันที
"ค่ะ..ใครคะ"แคนดิซที่เตรียมตัวจะทานอาหารค่ำเปิดประตูออก สิ่งที่เธอเห็นอยู่ด้ายหน้านั้นกลับเป็นกุหลาบสีแดงสดช่อโตที่บดบัง
ใบหน้าของคนที่ถืออยู่ แคนดิซรู้ทันทีว่าเป็นใครเธอแอบอมยิ้มแต่ยังคงวางฟอร์มเก๊กเสียงขรึม
"มาทำไม เดี๋ยวก็ไม่มีสมาธิทำงานหรอก"นางแบบคนดังว่า แล้วทำท่าจะปิดประตูลง
"ฮึ้ย...ดะเดี๋ยสิคุณ...ชั้นขอโทษ...ดีกันนะ"เทเลอร์ฉีกยิ้มแล้วยื่นดอกใหม้ให้คนตรงหน้า แคนดิซมองค้อง เธอมองหน้าหงอๆราว
กับสำนึกผิดของอีกคนแล้วก้อดใจอ่อนไม่ได้
"จะเข้ามาไม๊"นางแบบดังยื่นข้อเสนอ เจ้าตัวคนถือดอกไม้รีบพยักหน้าพร้อมยิ้มกว้าง
"งั้นก็เข้ามา"แคนดิซอมยิ้มเธอรับดอกไม้ช่อโตจากมือเทเลอรืแล้วดึงตัวอีกคนเข้ามาในห้องพร้อมจุมพิตหวานๆให้อีกคนที่กำลัง
ต้องการมันอยู่พอดี
"เฮ้อ...หายเหนื่อยเลยแบบนี้"เทเลอร์เอ่ยเบาๆแล้วจูบตอบคนที่กำลังกอดเธออยู่ ดอกไม้ที่เทเลอร์นำมาฝากอีกคนดูจะกลายเป็น
ส่วนเกินไปในทันที เทเลอร์ดึงมันออกจากมืออีกคนแล้วโยนมันไปไหนแล้วไม่รู้ แน่นอนว่าสิ่งที่เธอสนใจมากกว่าก็คือคนที่เธอ
กำลังกอดอยู่นี่เอง ทั้งสองคนค่อยๆเดินโซเซคลอกเคลียกันไปที่เตียงที่อยู่ในห้องด้านใน
"คืนนี้..จะค้างมั้ย"แคนดิซถามอีกคนน้ำเสียงหอบๆขณะที่นักร้องดังกำลังค่อยๆปลดเปลื้องพันธการที่ตัวเธอออก
"ไม่ค้างได้ไงล่ะแบบนี้"นักร้องคนดังมองอีกคนด้วยสายตากรุ่มกริ่มเทเลอร์ยิ้มแล้วค่อยๆโน้มตัวเข้าหาอีกคนที่มองตอบเธอด้วยใบหน้าอายๆ
ค่ำคืนแสนหวานผ่านไปอย่างเชื่องช้าในอ้อมกอดของกันและกัน เมื่อยามเช้ามาถึงสิ่งที่ทำให้เทเลอร์ค่อยๆลืมตาตื่นได้ก็คือกลิ่นกาแฟหอมๆ เจ้าตัวงัวเงียดันตัวลุกขึ้นนั่ง ภาพหวานแสนสุขเมื่อคืนทำให้นักร้องคนดังยิ้มออกมาได้
"ยิ้มอะไรอยุ่"แคนดิซที่สวมเพียงเสื้อเชิ๊ตสีขาวตัวโคร่งเดินเข้ามาในห้องนอนพร้อมถาดอาหารเช้า นี่เองที่มาที่ทำให้จอมขี้เซาอย่างเทเลอร์ตื่นได้
"หอมจัง" เทเลอร์รีบขยับตัวไปช่วยแคนดิซวางถาดอาหารเช้าลงที่เตียง
"กาแฟน่ะเหรอ ชั้นลงมือเองนี่ ไม่หอมได้ไง"แคนดิซยิ้มภูมิใจในฝีมือชงกาแฟของตัวเอง
"ชั้นหมายถึงคุณต่างหาก"เทเลอร์ยิ้ม แล้วรั้งตัวอีกคนไปกอดไว้พร้อมจูบเบาๆที่ริมฝีปากของอีกคน
"อันนั้นมันแน่นอนอยู่แล้ว"นางแบบคนดังยิ้มหวานให้อีกคนพร้อมรับรอยจุมพิตแสนหวานที่อีกคนหยิบยื่นให้
"เมื่อคืนหลับสบายมั้ย"แคนดิซถามขณะอยู่ในอ้อมกอดของอีกคน
"ไม่เคยสบายเท่านี้มาก่อนเลย"เทเลอร์ว่าแล้วหอมแก้มอีกคนเบาๆ แคนดิซหลับตาลง เธออยากจะหยุดเวลาไว้เพียงเท่านี้ ไม่อยากให้ช่วงเวลาแบบนี้จบลงเลย
แฟชั่นโชว์ประจำปีของVsมาถึงในที่สุด ทุกอย่างเตรียมพร้อมเป็นอย่างดี เทเลอร์เดินทางมาถึงที่งานพร้อม ผจกส่วนตัวเช่นเดิมเธอมีคิวที่จะต้องขึ้นแสดงในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า เทเลอรืที่พร้อมแล้วนั้นยืนรออยู่ด้านหลังเวที และเป็นช่วงเวลาที่เหล่านางฟ้าของVsจะต้องเตรียมตัวเดินโชว์ แน่นอนว่าแคนดิซก็เป็นหนึ่งในนั้น ต่างฝ่ายต่างมองกันและกันและก่อนที่แคนดิซจะขึ้นเดิน นักร้องคนดังก็แอบมายืนข้างๆเธอ
"คุณสวยจัง" เทเลอร์แอบกระซิบบอกอีกคน แล้วเจ้าตัวก็รีบเดินกลับไปยืนที่ตำแหน่งเดิมของตัวเอง แคนดิซได้ยินคำชมจากอีกฝ่ายซึ่งๆหน้าทำเอาเจ้าตัวหน้าแดงเขินขึ้นมา
"3 2 1 ไปครับ"สต๊าฟบอกเทเลอร์ เจ้าตัวจึงเดินออกไปหน้าเวทีพร้อมโชว์การแสดง
เมื่อถึงตาของแคนดิซต้องออกมา เทเลอร์มองตามอีกคนตาไม่กระพริบพร้อมยิ้มให้ แคนดิซมองตอบ เธอยิ้มให้เทเลอร์พร้อมใบหน้าอายๆก่อนที่จะเดินต่อไป
[img]http://upic.me/i/jn/gif030.1.gif[/img] [img]http://upic.me/i/ow/gif040.6.gif[/img]
[img]http://upic.me/i/tg/gif050.8.gif[/img] [img]http://upic.me/i/l3/gif060.06.gif[/img]
งานวันนั้นผ่านพ้นไปได้ด้วยดีตามที่คาดไว้ หลังจบงานจะเป็นงานเลี้ยงขอบคุณบรรดาแขกที่มาในงานรวมถึงทีมงานทุกๆฝ่าย แต่น่าแปลกที่แคนดิซ และเทเลอร์กลับหายตัวไปจากงาน
"ลิลลี่เห็นเทเลอร์มั้ย" ผจกส่วนตัวของนักร้องคนดังรีบถามจากเพื่อนสนิท
"เห็นเดินออกไปกับแคนดิซประตูหลังสตูน่ะ เดี๋ยวคงมามั้ง"ลิลลี่ลิ่วตาให้เขา
"นี่เธอ...รู้"ผจกส่วนตัวของเทเลอร์อึ้งไป
"เทเลอร์เป็นเพื่อนชั้นนะ..."ลิลลี่ยิ้มแล้วขอตัวกลับเข้าไปในงานพร้อมเพื่อนนางแบบคนอื่นๆ
ยามดึกสะงัด ณ ชายหาดริมทะเลแห่งหนึ่ง ไร้ซึ่งผู้คน แต่ยังมีร่างของหญิงสาวสองคนเดินจูงมือกันไปตามแนวชายหาดที่ทอดยาว ต่างฝ่ายต่างคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา เรื่องวุ่นวายที่เกิด เรื่องที่ตัวเองไม่เคยคิดมาก่อนว่ามันจะเป็นไปได้
หัววใจของทั้งคนทั้งคู่เต้นแรงและได้เรียนรู้ว่า ปัญหาที่เกิดขึ้นมานั้นเป็นเพราะอะไร เพราะความรู้สึกที่มีให้อีกคนนั้นมันเปลี่ยนไป จากคนแปลกหน้า กลายเป็นศัตรู จากศัตรูกลายเป็นเพื่อน จากเพื่อนกลายเป็นคนแปลกหน้าอีกครั้งเพราะความรู้สึกที่มี และจากคนแปลกหน้ากลายเป็นคนรัก ที่ทำให้นึกถึงกันตลอดเวลา
ทั้งสองคนยิ้มแล้วมองหน้ากัน แม้จะไม่ได้พูดจาเอื้อนเอ่ยอะไรแต่ต่างคนต่างรับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่มีให้แก่กัน และสัญญาว่านับจากวันนี้คนทั้งคู่จะเริ่มเรียนรู้ซึ่งกันและกัน เพราะต่างคนต่างก็เป็นปัญหาของอีกฝ่ายที่ต้องจัดการ
--------------
"จะเอายังไงกับพวกนั้นดี"นางแบบคนดังบุ้ยปากไปยังหัวมุมถนนที่เหล่าบรรดานักข่าวและปาปารัสซี่กำลังยืนมองหานักร้อง
คนดังอยู่หน้าโรงแรม
"ก็ปล่อยไปสิ"เทเลอร์อมยิ้ม เธอเงยหน้ามองซ้ายขวาเมื่อไม่เห็นมีใครเจ้าตัวก็รั้งเอวของนางแบบคนดังเข้ามาหาแล้วบรรจงจุมพิตลงไปบนริมฝีปากบางๆของคนตรงหน้า
"อืม..."แคนดิซจูบตอบแล้วกอดเทเลอร์ไว้
"ไว้เจอกันนะ"เทเลอร์บอกแล้วจูบเบาๆอีกครั้งก่อนจะเดินแยกออกมาเช่นเดียวกับนางแบบคนดังที่ก็เดินแยกไปอีกทาง
-----
ขอบคุณกำลังใจทุกๆคอมเม้นต์ค่ะ ที่แต่งจบได้ก็เพราะรีดเดอร์ที่ติดตามอ่านและคอมเม้นต์กันมา ขอบคุณมากค่ะ
ส่วนตอนพิเศษ มาแน่ค่ะ ตามคำเรียกร้อง แต่จะมาเมื่อไรนั่น ขอเวลาไรเตอร์ไปคิดพ็อตก่อนนะ ระหว่างนั้นก็เม้นต์ กระตุ้นต่อมทำงานไรเตอร์ไปด้วยแล้วกัน
ปล เช่นเดิมค่ะ ถ้ารักถ้าชอบก็เม้นต์ไว้ แล้วเจอกันค่ะ เร็วๆนี้ๆ....(มั้ง) :3:
************************************************************
เขียนพอต เสร็จแล้ว แต่ยังไม่รู้ว่าจะได้เริ่มเขียนเมื่อไร แต่คงไม่นานนี้ค่ะ
ส่วนคู่อื่น เดี๋ยวขอไรท์ดุก่อนนะว่าจะจับใครมาจิ้นอีกดี อิอิ
ส่วนรีเควสเป็นเรื่องยาวนั้น ก็อยากทำอยู่นะ แต่ตอนนี้ ดองไว้ 3-4เรื่องแล้ว เรื่องอื่นยังไม่กระเตื้องเลย คงต้องรอไปก่อนค่ะ ถ้าแรงหื่น...ไม่ใช่สิ แรงฮึดมาเมื่อไรเดี๋ยวบอกอีกทีค่ะ
ต้องกลับไปปั่นtrapด้วย แฟนๆคุณภัทรกะยัยบริ๊งจะฆ่าไรท์ตายอยู่แล้ว
ไหนจะน้ำผึ้งกะยัยพลอยอีก -*- ทำไมรีดเดอร์ที่อ่านฟิกเค้า แต่ละเรื่องถึงโหดขนาดนี้ ขู่ตลอด
:10:
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น