อีกไม่กี่ ชม ข้างหน้าเทเลอร์ต้องเดินทางไปยังVSอีกครั้งเพื่อซ้อมการแสดง เธอตื่นเต้นเสียจนทำอะไรไม่ถูก แน่ล่ะจะไม่ตื่นเต้นได้อย่างไรเมื่อได้รู้ความจริงว่านางแบบคนดังนั้นรู้สึกอย่างไรกับเธอ
"เทเลอร์ เรียบร้อยแล้วนะ"ผจกส่วนตัวชะโงกหน้าเข้ามาถามความเรียบร้อย
"ขออีก10นาที" เทเลอร์บอกเขาแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ถ้าได้เจอแคนดิซเธอจะทำตัวอย่างไรดี ตลอดเวลาก็เพียงแค่คุยกัน
ผ่านโทรศัพท์เท่านั้น เธอจะบอกแคนดิซอย่างไรดีว่าสิ่งที่เธอรู้สึกกับสิ่งที่นางแบบดังรู้สึกนั้น เหมือนกัน
"เทเลอร์เอ๋ย เทเลอร์ จะทำยังไงล่ะทีนี้"นักร้องคนดังเดินวนไปวนมาอยู่ในห้องน้ำ จนถึงเวลาที่ต้องเดินทางจริงๆเจ้าตัวก็ยังตื่นเต้นไม่หาย
"เป็นอะไรย่ะ ไม่สบายหรือเปล่าทำไมดูลุกลี้ลุกลน"ผจกส่วนตัวถามเธอด้วยความสงสัย
"เจ๊...."เทเลอร์มองหน้าเขาแล้วตัดสินใจเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง
"เอ้า..ก็ดีแล้วไม่ใช่หรอไง แล้วจะกลัวอะไร ลุยสิยะ ลองถ้ามาถึงขนาดนี้แล้ว"เขาอมยิ้มแล้วตบหลังมือเธอเบาๆ
"เจ๊ว่างั้นเหรอ"เทเลอร์ลังเล
"เอ้า แล้วหล่อนจะกลัวอะไรจะรออะไรอีก ก็ไหนบอกว่าชอบเค้ามากไม่ใช่หรอไง"เขาเบ้่หน้าเมื่อเห็นท่าทางของเทเลอร์
"ก็...คนมันตื่นเต้นนี่"
"ทำยังกะไม่เคยมีความรักไปได้"เขาชักเริ่มหมั่นไส้คนข้างๆที่ยังดูตื่นๆไม่หาย
"อ่ะ..พูดถึงก็มาพอดี"เขาอมยิ้มแล้วยื่นโทรศัพท์ให้เทเลอร์ เมื่อนักร้องดังเห็นว่าใครเป็นคนโทรมาเจ้าตัวก็ยิ่งตื่นเต้นหนักกว่าเดิม
"หวัดดี"เทเลอร์ตะกุกตะกักทักปลายสาย
"ถึงไหนแล้ว"น้ำเสียงของแคนดิซฟังดูตื่นเต้นดีใจที่รู้ว่าอีกไม่กี่ชมเธอจะได้เจอกับเทเลอร์แล้ว
"ก็..ใกล้ๆแล้วล่ะ"เทเลอร์ตอบเก้อๆ
"คุณเป็นอะไรหรือเปล่า"แคนดิซเป็นกังวล
"ปะ.เปล่าหรอก งั้นเดี๋ยวเจอกันนะ"เทเลอร์พูดจบก็ตัดสายไปเธอส่งมือถือคืนให้ผจกพร้อมยิ้มเจื่อนๆ
"ทำเป็นเล่นตัว ลีลาอยู่นั่นแหละ ระวังเถอะ นั่นน่ะแคนดิซนะย่ะไม่ใช่ตาสีตาสาที่ไหน ระวังเถอะ มัวแต่ช้าเล่นตัวมากๆคนอื่นจะงาบไป"เขามองค้อนเธอ
"นี่ก็ขู่จัง...ก็คนมันตื่นเต้นนี่"เทเลอร์เบะปาก
"จะตื่นเต้นอะไรหนักหนา รักก็บอกรักชอบก็บอกชอบ มันยากตรงไหน"เขาเริ่มรำคานคนข้างๆ
เทเลอร์ได้แต่เจื่อนหน้าเศร้าๆเมื่อโดนผจกส่วนตัวดุ ใจเธอเต้นโครมครามเมื่อได้รู้ว่าอีกไม่กี่นาที เครื่องจะแลนดิ้งแล้ว และแน่นอน
ว่าเธอและผจกต้องรีบเดินทางต่อไปยังVSทันที
"ขนาดคอนเสิตร์ใหญ่หล่อนยังไม่ตื่นขนาดนี้ นี่คงเป็นเอามากจริงๆสินะ"เขายิ้มขำขณะนั่งอยู่ในรถกับเทเลอร์ที่ยังตื่นเต้นไม่หาย
"ไม่ไปได้มั้ยอะ"เทเลอร์บอกเขาเสียงอ่อย
"อย่ามาเยอะกับชั้นนะย่ะ ตาลงตารางก็ฟิกไว้หมดแล้ว"เขาดุ
"ก็...มันตื่นเต้นนิ"เทเลอร์ย้ำพลางก้มๆเงยๆไม่รู้จะทำอะไรดี
"ถามจริงๆเหอะ หล่อนจะกลัวอะไร แคนดิซยังจะกล้ากว่าหล่อน ดูสิ มีแฟนหล่อขนาดนั้นยังเลิกกันได้ แล้วชั้นว่าก็เป็นเพราะหล่อน
นั่นแหละ แล้วหล่อนล่ะมีอะไรต้องเสีย นอกจากแค่พูดความจริง หัดซื่อสัตย์กับความรู้สึกตัวเองซะบ้าง ถ้าหวืดขึ้นมาอย่าหาว่าสวย
ไม่เตือน" เทเลอร์ได้แต่นั่งอึ้งและคิดตามที่ผจกส่วนตัวพูด
ทั้งสองคนเดินทางมาถึงVSอีกครั้งพร้อมกองทัพนักข่าวที่ยืนออรอทำข่าวอยู่หน้าตึกของVS เทเลอร์สูดหายใจลึกก่อนจะลงจากรถไปพร้อมผจก
"เทเลอร์ สวิฟมาถึงแล้ว"เสียงสต๊าฟหน้างานวอให้คนภายในตึกทราบ
"ทางนี้ค่ะ"เมื่อนักร้องคนดังเดินเข้ามาภายในงานความวุ่นวายก็เริ่มขึ้น ตั้งแต่ช่างแต่งหน้า ทำผม เรื่องของคิวและสคริปท์ เล่นเอา
นักร้องคนดังของเราหน้าเหวอเพราะเธอคิดว่าแค่ซ้อมไม่น่าถึงกับจะต้องเตรียมพร้อมราวกับงานในวันจริงและไม่คิดว่าทุกอย่างจะเร่งรีบและวุ่นวายขนาดนี้
"โอเค ๆ ตรงนี้นะ "เสียงสต๊าฟกำลังอธิบายถึงจุดที่เทเลอร์ต้องยืน ต้องร้อง ต้องพูดตามในสคริปท์
"เข้าใจนะครับ"เขาย้ำเธออีกครั้งเทเลอร์พยักหน้าแล้วก้มลงอ่านสคริปท์ที่อยู่ในมือ และเมื่อเธอเงยหน้าขึ้นมาก็พบคนที่เธอตื่นเต้นที่
จะได้เจอยืนอยู่ตรงหน้า แคนดิซยิ้มให้เทเลอร์ในขณะที่ตัวเองก็กำลังโดนบรรดาช่างรุมอยู่เช่นเดียวกัน เทเลอร์มองอีกคนตาไม่กระพริบแล้วยิ้มให้นางแบบคนดัง ทั้งคู่ทำได้แค่เพียงยิ้มให้กัน แต่เพียงเท่านี้ความรู้สึกดีๆที่มีให้กัน ต่างฝ่ายต่างก็รับรู้ได้
"ถึงเวลาแล้วครับ"สต๊าฟสะกิดบอกเธอ เทเลอร์ลุกขึ้นและเดินไปเตรียมตัวหลังเวที แคนดิซยิ้มให้เธออีกครั้ง เทเลอร์พยักหน้า
และก้าวเดินออกไปร้องเพลงตามคิวที่นัดไว้ ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีเรียบร้อย เสียงชืนชมในตัวเธอดังไม่ขาดสายตั้งแต่บรรดาคนดูและ
ทีมงาน เมื่อเสร็จงานเทเลอร์ก็กลับมายังห้องพักส่วนตัวที่ทางvsจัดเตรียมไว้ให้
"ก๊อกๆ"เสียงเคาะประตูทำให้นักร้องคนดังต้องเงยหน้าขึ้นมอง
"เชิญค่ะ"เธอเอ่ยเบาๆ ประตูเปิดออกแต่เมื่อเทเลอร์เห็นว่าเป็นใครเธอก็เพียงแค่ถอนหายใจ
"โถ่ เจ๊ นึกว่าใคร จะเคาะประตูทำไม ปกติไม่เห็นเคยทำ" เทเลอร์ว่าแล้วเอนตัวลงนอนยาวลงไปกับโซฟา
"หนอย หล่อนว่าชั้นไม่มีมารยาทเหรอย่ะ"เขามองค้อนเธอ
"เปล๊าๆ"เทเลอร์เลิกคิ้วแล้วหลับตาพักสายตา
"ตามสบายนะคะ"เสียงผจกส่วนตัวของเธอกระซิบพูดอะไรซักอย่างเบาๆ แต่เทเลอร์ไม่ได้ยิน เธอจึงยังคงยังนั่งเอนหลังหมด
สภาพอยู่แบบนั้น เสียงประตูปิดลงเบาๆทำให้เธอคิดว่าผจกส่วนตัวของเธอคงจะออกไปแล้ว
"เห้อ...ขี้บ่นจริง"เทเลอร์บ่นพึมพำ
"ไง...."แต่เมื่อได้ยินเสียงทักเบาๆของใครบางคนเจ้าตัวก็รีบทะลึ่งตัวลืมตาลุกขึ้นนั่งทันที
"แคนดิซ" เทเลอร์ตกใจ
"ก็ชั้นน่ะสิ..นึกว่าใครเหรอ"นางแบบคนดังยิ้มแป้นมองหน้าคนข้างๆที่ยังคงอยู่ในอาการตกตะลึงอยู่
"ปะ..เปล่า ไม่นึกว่าคุณจะมา"เทเลอร์ยิ้มแหยๆ เทเลอร์อายจนไม่กล้าจะมองหน้าคนข้างๆตรงๆ แม้ว่าเจ้าตัวจะอยากเจออยากพบ
มากแค่ไหน แต่ตอนนี้เธอกลับอายเสียจนมองแคนดิซตรงๆไม่ได้
"คุณเป็นยังไงบ้าง สบายดีมั้ย ไม่ได้เจอกันตั้งนาน"แคนดิซเริ่มชวนเทเลอร์คุย แต่ในหัวของนักร้องดังกลับมีเพียงสิ่งที่แคนดิซเคยพูดไว้ก่อนหน้านั้น "ชั้นชอบคุณนะ" เมื่อนึกถึง เทเลอร์ก็หน้าแดงขึ้นมาอีก แดงจนคนข้างๆสังเกตเห็น
"เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมหน้าคุณแดงจัง"แคนดิซยื่นหน้าเข้ามามองใกล้ๆ เทเลอร์รีบถอยออกห่างพร้อมรีบส่ายหน้าปฎิเสธ
"คุณ...ไม่อยากคุยกับชั้นแล้วเหรอ..เพราะเรื่องนั้นใช่มั้ย"แคนดิซเริ่มไม่แน่ใจว่าสิ่งที่เธอเคยพูดไปก่อนหน้านั้นจะทำให้เทเลอร์ไม่สบายใจหรือเปล่า
"ชั้นรู้ว่ามันฟังดูแปลกๆ แต่ชั้นก็เข้าใจดีถ้าหากว่าคุณรับมันไม่ได้...ขอโทษนะที่ทำให้ลำบากใจ"นางแบบดังหน้าเศร้าลง เธอลุกขึ้นและจะออกจากห้องเพราะเข้าใจว่าเทเลอร์คงจะรับเรื่องที่เธอสารภาพไปไม่ได้
"ดะ..เดี๋ยวๆ ไม่ใช่นะ"เทเลอร์ว่าแล้วรีบดึงข้อมือของอีกคนให้นั่งลงทีเดิม
"คะ..คือว่า..."เทเลอร์อ้ำอึงเธอมองหน้านางแบบดังที่ยังคงมีความสงสัยอยู่บนใบหน้า
"ว่า..."แคนดิซทวนคำเมื่อเห็นอีกคนยังเอาแต่ก้มหน้าลังเล ไม่ยอมพูดอะไร
"คือว่า..."เทเลอร์เงยหน้าขึ้นมองอีกคน แล้วอยู่ๆเธอก็หลับตาปี๋ มือยังคงกุมมือของอีกคนไว้แน่น
"ชั้น...ชั้น...ชั้นก็ชอบคุณ..ชอบมานานแล้ว"เทเลอร์บอกอีกคนเสียงดัง เธอตื่นเต้น ใจเต้นเร็วเสียจนแทบจะได้ยินเสียงหัวใจของตัวเอง
...เงียบ...ไม่มีเสียงหรือปฏิกริยาตอบกลับมา เทเลอร์แปลกใจเจ้าตัวจึงค่อยๆลืมตาขึ้น สิ่งที่เธอเห็นเป็นอันดับแรกกลับเป็นริมฝีปากของอีกฝ่ายที่กำลังค่อยๆขยับเข้ามาใกล้และจุมพิตแผ่วเบาลงที่ริมฝีปากของเธอ
"ขอบคุณนะ..ขอบคุณที่ตอบรับความรู้สึกของชั้น"นางแบบคนดังพูดแผ่วเบาแล้วรั้งตัวอีกคนเข้ามากอดไว้แน่น เทเลอร์ยิ้ม เธอกอดตอบอีกคน
"ชั้นต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายขอบคุณคุณ"เทเลอร์กระซิบบอกคนที่เธอกำลังกอดอยู่เบาๆ ทั้งสองคนคลายอ้อมกอดออกจากกัน ต่างคนต่างมองหน้ากัน และเป็นอีกครั้งที่ริมฝีปากตรงหน้าค่อยๆขยับเข้าหาเทเลอร์ ริมฝีปากอุ่นนุ่มเริ่มทำให้นักร้องคนดังใจสั่นมากขึ้น เธอตอบรับสัมผัสที่อีกคนหยิบยื่นให้ด้วยความเต็มใจ ยิ่งได้สัมผัสยิ่งได้คลอเคลียก็ยิ่งทำให้ทั้งสองคนรุ่มร้อนมากขึ้น
กระดุมกางเกงยีนส์ตัวสวยของแคนดิซค่อยๆถูกมือของเทเลอร์ปลดออกอย่างเชื่องช้า เธอยิ้มให้นางแบบดังที่นอนหอบหายใจถี่อยู่บนโซฟาใบหน้าแดงกล่ำ แต่แล้ว......
"ก๊อกๆ"เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นทำให้ทั้งสองคนดีดตัวออกจากกันทันที เทเลอร์ตัวเซจนเกือลหล่นไปกองกับพื้น
"ชะ..เชิญค่ะ"เทเลอร์เอ่ยบอกพร้อมประตูที่ค่อยๆเปิดออก
"เทเลอร์เย็นนี้เธอจะ..."คนที่เคาะประตูไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นเพื่อนซี้นางแบบดังของเจ้าตัวนั่นเอง
"ละ..ลิลลี่มีอะไรเหรอ"เทเลอร์ยิ้มให้เพื่อนแต่ยังมีอาการหอบหายใจเหนื่อยๆอยู่
"เอ้า ...คุยกับแคนดิซอยู่เหรอ..."ลิลลี่ทักเพื่อนนางแบบในห้องอีกคน
"แล้ว..นั่น ทำไมผมเผ้ายุ่งเหยิงแบบนั้น"ลิลลี่สงสัยเมื่อเห็นสภาพของเพื่อน
"มะ..ไม่มีอะไรหรอก ว่าไงมีเรื่องอะไร"นักร้องดังรีบเปลี่ยนเรื่องทันที ส่วนแคนดิซก็พยายามจะรวบผมของตัวเองที่ดูยุ่งเหยิงไม่ต่างจากเทเลอร์ให้เข้าที่เข้าทาง
"เย็นนี้ว่างไม๊ ชั้นอยากไปร้านXXXที่ เคยไปด้วยกันน่ะ"ลิลลี่ว่า
"ดะ..ได้สิ"เทเลอร์รีบพยักหน้าให้เพื่อน
"แคนดิซ เธอล่ะ สนใจจะไปด้วยกันมั้ย"ลิลลี่หันมาถาม แคนดิซยิ้มอายๆแล้วรับพยักหน้ารับ
"โอเค..งั้นเจอกันที่ร้านนะ ตอนทุ่มหนึ่ง"ลิลลี่ยิ้มให้ทั้งสองคนแล้วออกจากห้องไป
"ไปทำอะไรกันมา หน้าแดงทั้งคู่เลย"ลิลลี่สงสัยแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรทั้งสองคน หลังจากลิลลี่ออกไปแล้วทั้งสองสาวก็ถอนหายใจออกมาแทบจะพร้อมกัน เทเลอร์หันมามองหน้าแคนดิซเช่นเดียวกับนางแบบคนดัง ทั้งคู่หัวเราะออกมาพร้อมกันเมื่อเห็นสภาพของอีกคน
"งั้น ชั้นขอตัวไปเก็บของก่อนนะ" แคนดิซบอกเขินๆแล้วลุกไป เทเลอร์เดินตามอีกคนไปที่ประตูห้อง แน่นอนว่าโอกาสที่จะทำอะไรตามที่ใจต้องการคงมีไม่มากนักเจ้าตัวเลยถือโอกาสนี้ ดึงตัวอีกคนเข้ามากอดแล้วมอบรอยจูบแสนหวานลงไปที่ริมฝีปากของอีกคนอีกครั้ง แคนดิซยิ้มแล้วจูบตอบคนที่ต้องการมันไม่ต่างจากเธอ
"เดี๋ยวเจอกันนะ" แคนดิซว่าแล้วออกจากห้องไป เทเลอร์ยิ้มให้นางแบบคนดังแล้วปิดประตูห้องพักลงพร้อมกับหัวใจที่เต้นโครมคราม
-------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น