Innocent Devil Issue 3 Chapter 02

“ขอบคุณค่ะ พี่ตาลกลับเลยก็ได้เดียวใหม่กลับพร้อมผึ้ง” ใหม่บอกแล้วรีบลงจากรถไม่ทันที่น้ำตาลจะท้วงอะไร

สาวตาคมเดินขึ้นทางหน้าสตูแล้วรีบวิ่งลงทางด้านหลัง เธอคิดว่าน้ำตาลคงจะเลิกตอแยเธอซักที แต่มันกลับไม่ได้เป็นอย่างที่คิด เพราะทันทีที่เธอเดินลงมารถคันสวยของน้ำตาลก็ดักรออยู่ข้างหน้าเธอซะแล้ว “ซวยแล้วไง” เธอสบถในใจก่อนจะยิ้มแห้งๆให้อาจารย์คนสวย

“โกหกพี่ทำไม” น้ำตาลตวาดทันทีที่ใหม่ขึ้นมานั่งบนรถ
“ใหม่ไม่ได้โกหกแต่ผึ้งไม่อยู่แล้ว ไปไหนก็ไม่รู้ใหม่เลย...”เธอพยายามแก้ตัว
“เลยหนีพี่ลงข้างหลัง”น้ำตาลกัดริมฝีปากแน่นเริ่มโมโหคนข้างๆ

“ก็ใหม่นึกว่าพี่กลับไปแล้วเลยเดินลงทางนี้มันใกล้กว่า”เธอแก้ตัวอีก แต่ทุกครั้งที่แก้ตัวกลับยิ่งจะทำให้น้ำตาลจับผิดเธอได้มากกว่าเดิมทุกครั้ง “พี่มันน่ารังเกียจขนาดที่เราไม่อยากจะอยู่ใกล้ขนาดนั้นเลยเหรอใหม่” น้ำตาลตัดพ้อ เธอเสียใจที่ใหม่พยายามตีตัวออกห่าง
 “คือ..ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะพี่ตาล ใหม่แค่ไม่อยากทำให้พี่เสียใจ”สาวตาคมเองก็รู้สึกผิด เธอไม่ได้มีเจตนาจะทำให้น้ำตาลรู้สึกไม่ดี เธอต่างหากที่เป็นฝ่ายผิดที่ไม่ยอมรับหัวใจตัวเองตั้งแต่แรก  “ใหม่รักพี่มั้ย”น้ำตาลหันมาจ้องตาคนข้างๆ
“เอ่อ......”ใหม่อ้ำอึ้งไม่รู้จะตอบอย่างไรดี จะบอกว่ารักเธอก็คงพูดได้ไม่เต็มปาก หากจะบอกว่าไม่รักเลยมันก็ไม่ใช่ เธอยังคงหลงเหลือความรู้สึกดีๆให้น้ำตาลอยู่ แต่ไม่ใช่ความรู้สึกเดียวกับที่เธอรู้สึกกับสาวหมวย มันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง  น้ำตาลบีบพวงมาลัยรถแน่น เธอผิดหวังและเสียใจที่ใหม่ให้คำตอบอย่างที่เธอต้องการไม่ได้ แต่เธอจะไม่หยุดแค่นี้ เธอจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนก็ตามแย่งใหม่ไปเด็ดขาด

“ขอบคุณที่มาส่งค่ะ”ใหม่บอกเมื่อรถของน้ำตาลจอดนิ่งสนิท “ขอพี่ขึ้นไปบนห้องได้มั้ย”น้ำตาลบอก
“เอ่อ...ใหม่ว่าอย่าเพิ่งเลยดีว่าค่ะ คือตอนนี้มันรกมากๆอีกอย่าง ใหม่ว่า..”สาวตาคมพยายามจะปฎิเสธ
“ใหม่...พี่อยากให้ใหม่ลองคิดเรื่องของเราดีๆอีกซักครั้งนะ”น้ำตาลเปรย “ค่ะ”ใหม่รับปากแล้วลงจากรถไป น้ำตาลหันมาเจื่อนยิ้มให้ก่อนจะบึ่งรถจากไป

“ใหม่ขอโทษ” เธอพึมพำกับตัวเอง


“พี่ผึ้งอีก 2วันก็จับสายแล้ว ตื่นเต้นเน๊อะ”พลอยชมพูพูดพลางเกี่ยวแขนน้ำผึ้งเดินออกจากโรงหนัง “ไม่เห็นจะน่าตื่นเต้นเลย”ดาวมหาลัยคนสวยกลับไม่คิดแบบนั้น “ทำไมอ่า”พลอยชมพูฉงนถามกลับไป “น่าเบื่อจะตาย มีมาอีกคนก็เป็นภาระชั้นเพิ่มอีกคนน่ะสิ”น้ำผึ้งหันมามองค้อนคนที่ยังทำตาแป๋วไม่เข้าใจที่เธอพูด

 “ดีออกพลอยจะได้เป็นพี่รหัสแล้วนะ”พลอยชมพูยิ้มแป้น
“จะได้น้องผู้หญิงหรือผู้ชายน้า”เจ้าตัวคิดไปไกลถึงน้องรหัส ไม่รู้ว่าใครกันจะโชคดีหรือโชคร้ายที่ได้เธอและน้ำผึ้งเป็นสายรหัส “นอกหน้าไปแล้วย่ะ...”น้ำผึ้งหมั่นไส้ แต่พลอยชมพูก็ไม่สนใจยังคงอารมณ์ดีได้ตามสไตล์ของเจ้าตัว

“พี่ผึ้ง” อยู่ๆพลอยชมพูก็หยุดกึกแล้วเรียกเธอ “อะไร คิดจะหยุดก็หยุด”น้ำผึ้งเบ้หน้าเพราะพลอยชมพูทำเอาเธอเกือบสะดุดที่เจ้าตัวเล่นหยุดเดินเอาดื้อๆ “พี่ว่าจะได้ผลมั้ย”พลอยชมพูถาม

“เรื่องอะไรอีกล่ะ”น้ำผึ้งยิ่งงงหนักที่จู่ๆพลอยชมพูก็พูดเรื่องอะไรขึ้นมาอีกก็ไม่รู้ “ก็เรื่องพี่ใหม่กับแอ๋มไง”พลอยชมพูเฉลย

“อ้อ..นึกว่าเรื่องอะไร ทำไมล่ะเธออยากให้ สองคนนั้นลงเอยกันขนาดนั้นเลย” น้ำผึ้งยิ้มขำนึกว่าพลอยชมพูจะพูดถึงเรื่องอะไร ที่แท้ก็เรื่องของเพื่อนสนิทเธอนี่เอง “สิคะ โถไม่งั้นพลอยจะฝากกุญแจห้องให้พี่ใหม่ไปคืนแอ๋มทำไมล่ะ พลอยว่านะ สองคนนั้นอะ ต้องมีซัมติงแน่ๆ แต่เล่นตัวทั้งคู่” พลอยชมพูทำท่าราวกับผู้รู้ น้ำผึ้งยิ้มขำท่าทางคนข้างๆพลางส่ายหน้า
“อ้อ นี่แผนของเธอเองเหรอ ทำตัวเป็นแม่สื่อแม่ชักใหญ่แล้วนะ”

“ก็แหมพลอยดูแล้วพี่ใหม่ก็ทำตัวแปลกๆ แอ๋มก็แปลกแล้วอีกอย่างสองคนนั้นเจอกันทีไรยิ่งทำตัวแปลกๆกันไปใหญ่ พลอยว่าพลอยดูไม่ผิดแน่ๆ” พลอยชมพูได้ที โชว์พาวเต็มที่

“เหร๊ออ รู้ดีจริงนะเรื่องของคนอื่นน่ะ เรื่องของตัวเองเถอะ เอาให้รอดก่อน” น้ำผึ้งแค่นหัวเราะ พลอยชมพูมุ้ยหน้าลงทันทีที่โดนน้ำผึ้งพูดขัด
 “ทำไมจะไม่รู้ ก็รู้อยู่แล้วล่ะ ว่าพี่ผึ้งอะ...ชอบพลอย”พลอยชมพูกระซิบบอกเบาๆ น้ำผึ้งอายหน้าแดงพลางบิดแขนขาวๆของพลอยชมพูแก้เขิน “ทำร้ายร่างกายกันอีกแล้ว หรือไม่จริงล่ะค๊า” คนหน้าใสทำหน้าเป็น ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าสวยๆของน้ำผึ้งจนอีกคนอายต้องเป็นฝ่ายหลบสายตาไปเอง

  “เพ้อเจ้อ ไปกลับได้แล้ว”น้ำผึ้งว่าแล้วรีบเปลี่ยนเรื่องแก้เขิน “ค่าๆ”พลอยชมพูขายรับแล้วรีบเดินตามอีกคนที่เดินไหนนำหน้าเธอไปไกลแล้ว

วันที่พลอยชมพูรอคอยก็มาถึง วันจับสายน้องรหัสนั่นเอง ช่วงบ่ายอันแสนจะร้อนอบอ้าว นักศึกษาสถาปัตทั้งรุ่นเล็กรุ่นใหญ่ต่างมานั่งเรียงกันหน้าสล่อนรอการจับสาย พลอยชมพูเองก็ดูจะคึกคักเป็นพิเศษไปด้วย เพราะมีรุ่นน้องหลายๆคนเองที่อยากได้เธอเป็นพี่รหัสโดยเฉพาะหนุ่มๆ

 “หลานชั้นขายดีวุ้ย” ยักษ์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่พลางปรามเฟรชชี่ปีนี้ ที่ดีกรีความเป็นลิงไม่แพ้รุ่นไหนๆ “หลายๆคนพลอยไม่คุ้นหน้าเลยอะพี่ยักษ์” พลอยชมพูเปรย

“ก็บางคนไม่เคยเข้าภาคเลยนี่พลอย ไอ้พวกเนี้ยที่ยอมมาจับสายก็หวังจะเอาชีทเอาหนังสือจากพวกรุ่นพี่นั่นแหละ ไม่งั้น มันคงไม่มากัน “ยักษ์อธิบาย “มีแบบนั้นด้วยเหรอคะ” พลอยชมพูทำหน้าเหรอหราไม่เคยนึกมาก่อนว่าจะมีอะไรแบบนี้ด้วย

“เฮีย น้องมาครบแล้ว” รุ่นน้องตะโกนบอกเขา ยักษ์และน้ำผึ้งจึงเดินไปที่หน้าสโลปเตรียมอธิบายให้รุ่นน้องที่นั่งรอกันฟัง ทันทีที่น้ำผึ้งขึ้นไปเสียงกรี๊ดพร้อมเสียงเชียร์ก็ดังขึ้น “สเน่ห์แรงจริ๊งจริง” พลอยชมพูอมยิ้มแต่ เจ้าตัวที่ได้รับเสียงเชียร์กลับทำหน้าเฉยราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“น้องพลอย”ใหม่ที่เพิ่งมาถึง เดินมานั่งข้างๆความจริงแล้วเรื่องจับสายเป็นเรื่องภายในที่ไม่อนุญาตให้คนนอกภาคเข้ามาได้ แต่ดีกรีที่เป็นถึงเพื่อนสนิทของดาวคณะ ทำให้เธอเข้านอกออกในได้สบายแถมยักษ์เองก็ยังชวนเธออีก

“นึกว่าพี่ใหม่จะไม่มาซะแล้ว” พลอยชมพูยิ้ม
“พี่ว่างพอดีน่ะ เริ่มจับสายกันยังล่ะ”ใหม่ถามต่อ “กำลังเริ่มจะเริ่มค่ะ พี่ผึ้งลงไปแล้ว” เธอชี้ให้ใหม่ดูน้ำผึ้งที่กำลังอธิบายถึงหน้าที่ของนักศึกษาวิชาสถาปัตที่ดี รวมถึงกฎระเบียบต่างๆ  หนุ่มๆทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่ ต่างส่งเสียงเชียร์กันเกรียวกราว เมื่อน้ำผึ้งอธิบายจบ ก็ถึงตาเฟรชชี่ที่ต้องเดินเรียงแถวลงมาเสี่ยงดวงว่าจะได้ปีสองคนไหนเป็นพี่รหัส

“พี่ใหม่เจอแอ๋มยังคะ” พลอยชมพูถาม
“ทำไมถามงั้นล่ะ”ใหม่เลิกคิ้วสงสัย “อ้อ...เปล๊า...เปล่าค่ะ พอดีพลอยก็ชวนแอ๋มมาดูจับสายเหมือนกัน แต่สงสัยจะมาไม่ได้มั้ง” แม่สื่อแม่ชักจำเป็นอย่างพลอยชมพูแกล้งทำเป็นมองไปทางอื่นเธอเริ่มรู้สึกว่า ใหม่อาจจะสงสัยเรื่องที่พยายามจะจับคู่ให้ระหว่างใหม่และเมทของตัวเอง

 “พี่ใหม่”พลอยชมพูเรียกอีก “จ๋า ว่าไง”ใหม่ที่กำลังเฮตามคนอื่นขณะที่จับสายขาน “พี่ใหม่ว่าแอ๋มเป็นคนยังไงคะ นิสัยดีมั้ย”พลอยชมพูถามเบาๆ “เอ๋ ทำไมถึงมาถามพี่ล่ะ”ใหม่ชักสงสัยว่าพลอยชมพูกำลังพยายามจะทำอะไรอยู่หรือเปล่า หรือว่า...เธออมยิ้ม

 “ก็..ก็พลอยเห็นพี่ใหม่กะแอ๋มเจอกันทีไรทะเลาะกันทุกที พลอยก็กลัวว่าพี่กะแอ๋มจะ...”พลอยชมพูพยายามอธิบาย “ยัยหมวยน่ะเหรอ พี่ไม่ได้โกธรหรืออะไรหรอก ก็น่ารักดีแค่กวนประสาทไปหน่อย” ใหม่พูดเปรยๆเหมือนไม่สนใจ
“น่ารักเหรอคะ”พลอยชมพูย้ำ
“พี่ก็หมายถึงทั่วๆไปน่ะ”ใหม่รีบแก้ตัว
“อืมมมม ค่ะ”พลอยชมพูอมยิ้มมองหน้าคนข้างๆที่มีท่าทีเขินอายให้เห็น


“เอ้าคนต่อไป” ยักษ์ขานชื่อเขามองรายชื่อในกระดาษ “ชื่ออะไรครับ” เขาส่งไมค์ให้เฟรชชี่ตอบ “แฟร์ค่ะ”เธอตอบเบาๆยังดูตื่นเวทีแล้วก็ขี้อายอยู่ไม่น้อย “น่ารักดีเน๊อะน้องพลอย” ใหม่ชี้ให้พลอยชมพูดูเฟรชชี่ที่กำลังจะจับสาย
 “ไหนคะ”พลอยชมพูรีบมองตาม “น่ารักจริงๆด้วย”พลอยชมพูเห็นด้วยแล้วยิ้มตาม

“อ่ะ โหะ โหะๆ”ทันทีที่ยักษ์เห็นลูกปิงปองขาก็ฉีกยิ้มกว้าง
“นิตโต้” ยักษ์ประกาศเสียงดังลั่น
“สายผมๆ”ยักษ์ประกาศ ทั้งหอประชุมก็ส่งเสียงวี๊ดวิว แซวยักษ์ที่ดูจะออกนอกหน้าไปนิด “เห๋...สายพลอยเหรอ”พลอยชมพูทำตาโตขณะยักษ์ประกาศ

 “ก็งี้แหละครับ สายนี้หน้าตาดีทั้งสาย”ยักษ์คุยโม้ ทำเอาทั้งหอประชุมโห่เสียงดังใส่เขา
“พวกขี้อิจฉา โฮะๆ”แต่ยักษ์หาได้สนใจไม่ เขายิ้มกว้างพร้อมบอกให้เฟรชชี่ไปยืนข้างๆน้ำผึ้งซึ่งตอนนี้กลายสภาพเป็นป้ารหัสไปแล้วนั่นเอง

 “น้องพลอยลงมารับน้องรหัสหน่อย”ยักษ์ประกาศออกไมค์อีก  พลอยชมพูพยักหน้าแล้วเจ้าตัวก็รีบวิ่งลงมาหาลุงรหัสที่ยืนฉีกยิ้มกว้างอยู่ด้านล่าง “คนนี้ก็หลานผมเองๆ ภูมิใจอะ หลานน่ารัก เหลนก็น่ารัก” เขารีบโปรโมทพลอยชมพูทำเอาทั้งหอประชมได้ส่งเสียงโห่ลั่นกันอีกตลบ

“สวัสดีค่ะพี่พลอย” เฟรชชี่หน้าหวานเอ่ยทักทายพลอยชมพู เจ้าตัวที่ตอนนี้ได้เป็นพี่รหัสอย่างที่ตัวเองต้องการแถมได้น้องรหัสน่าตาน่ารักขนาดนี้ก็ทำเอาตัวเองปลื้มไม่น้อย “สวัสดีค่ะน้อง”พลอยชมพูยิ้มหน้าระรื่น ซึ่งแน่นอนว่าน้ำผึ้งไม่ค่อยพอใจเท่าไรที่ดูเหมือนพลอยชมพูจะสนใจคนอื่นมากกว่าตัวเอง เจ้าตัวจึงแกล้งกระแอมให้พลอยชมพูหันมาสนใจเธอบ้าง

 “จริงสิ นี่พี่ผึ้งนะพี่รหัสพี่ ก็เป็นป้า...ของน้องน่ะค่ะ”พลอยชมพูเน้นเสียงคำว่าป้าให้น้ำผึ้งได้ยิน น้ำผึ้งยิ้มให้เฟรชชี่แต่แอบบิดเอวคนที่ยืนอยู่ข้างๆให้พลอยชมพูได้สะดุ้งเล่น “สวัสดีคะพี่ผึ้ง” แฟร์เฟรชชี่สายเดียวกับเธอทักทายพร้อมยกมือไหว้

 “สวัสดีค่ะ”น้ำผึ้งทัก หลังจากนั้น พลอยชมพูก็พาแฟร์ไปนั่งบนสโลป ดูคนอื่นจับสายต่อไป

 “น้องแฟร์มีอะไรจะให้พี่ช่วยก็บอกได้นะ”พลอยชมพูชวนคุยพยายามจะทำความคุ้นเคยกับน้องรหัสของตัวเอง

“พี่พลอยนี่น่ารักจังเลยนะคะ”แฟร์เล่นชมพลอยชมพูต่อหน้าทำเอาเจ้าตัวถึงกับเขิน ไม่คิดว่าน้องรหัสจะชมเธอซึ่งๆหน้าแบบนี้