"อารมณ์ดีอะไรของเขา เมื่อกี้ยังเห็นหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่เลย หรือว่า..."โปรดิวเซอร์ของเจ้าตัวสงสัยพลางหัวเราะ แล้วหันมามองผจกส่วนตัวของเทเลอร์ที่นั่งอยู่ข้างๆ
"โอ้ย ไม่มีหรอกค่ะ เพื่อนมากกว่า แคนดิซน่ะคะ คงจะมาชวนไปช็อปปิ้งล่ะมั่ง" เขารีบแก้ตัวให้นักร้องคนดังเก้อๆ ความลับของเทเลอร์ยังปลอดภัยดีอยู่ แม้จะแอบมีรูประหว่างแคนดิซกับเทเลอร์หลุดออกมาบ้างเป็นพักๆแต่
พวกนักข่าวก็ยังไม่สงสัยอะไรเพียงแต่ลงข่าวเพราะซุปเปอร์สตาร์สองสาวที่พักนี้มักไปไหนมาไหนด้วยกันอยู่บ่อยๆ
"ก็คงไม่มีอะไรหรอก แต่คงอยู่ห้องอัดทั้งวันล่ะ คุณมีอะไรหรอเปล่า"เทเลอร์รีบถามอีกฝ่าย
"เปล่าหรอก ชั้นแค่อยากชวนคุณไปทานอะไรด้วยกันเย็นนี้ แต่ถ้าคุณไม่ว่างก็ไม่เป็นไร"แคนดิซเจื่อเสียงเศร้า
"วะ..ว่างสิ ว่างๆ ที่ไหนล่ะแล้วกี่โมง"เทเลอร์รีบท้วงทันทีจะมีอะไรสำคัญไปกว่าแคนดิซได้อย่างไง
"ได้เหรอ ชั้นเกรงใจน่ะถ้าคุณไม่ว่างจริงๆไว้วันหลังก้ได้นะ"แคนดิซแอบอมยิ้มแม้จะรู้คำตอบอยู่แล้วก็ตามที แต่เจ้าตัวก็ยังอยากจะลองแกล้งถามอีกคนดู เธอรู่ดีว่านักร้องคนดังแคร์เธอมากขนาดไหน
"โอ้ย..ไม่มีปัญหาหรอกก็แค่แก้โน้นแค่นี่ไปเรื่อยน่ะไม่ได้รีบอะไร ไปได้อยู่แล้ว..แล้วตกลงว่าที่ไหนล่ะ"เทเลอร์รีบถามกลับไปทันที
หลังจากนั้นเทเลอร์ก็รีบบอกคนอื่นๆที่อยู่ที่ห้องอัดว่ามันนี้เจ้าตัวติดธุระแล้วก็รีบชิ่งหนีออกมาทันที
"นี่หล่อน จะติดอะไรแคนดิซมากนักหนา"ผจกส่วนตัวของนักร้องคนดังส่ายหน้ายิ้มขำกับท่าทางของเทเลอร์
"ติดอะไรไม่ได้ติด..ก็ไม่ได้ดินเนอร์กันสองต่อสองนานแล้วนี่ก็เลย..."เทเลอร์บอกเขินๆ
"ย่ะ..แหมตอนมีความรักนี่อะไรก็ดูดีไปหมดเลยนะ เชอะ อย่าให้ชั้นมีมั่งก็แล้วกัน"เขาว่าพร้อมสะบะกสะบิ้ง จนเทเลอร์อดยิ้มขำไม่ได้
ทั้งคู่นัดหมายกันที่ร้านประจำของทั้งคู่ แคนดิซมารออยู่ก่อนแล้วและเมื่อเห็นผู้หญิงท่าทางพิลึกที่สวมทั้งแว่นกันแดดและผ้าพันคอทั้งๆที่อากาศก้ไม่ได้หนาวอะไรมากมายแถมยังเป็นเวลากลางคืนด้วยแล้วเธอก็รู้ได้มันทีว่า
ผู้หญิงคนนั้นคือใคร เจ้าตัวโบกมือให้อีกฝ่าย ขณะที่นักร้องคนดังก็ยิ้มกว้างแล้วรีบสาวเท้าเดินมาหาเธอ
"รอนานมั้ย"เทเลอร์รีบถามทันทีที่มาถึงโต๊ะที่อีกฝ่ายจองไว้ก่อนแล้ว
"ซักพักน่ะ"แคนดิซยิ้ม
"งั้นส่งอาหารกันเลยมั้ย คุณหิวหรือยัง"นางแบบคนสวยถามอีกฝ่าย
"อืม สั่งเลย หิวจนกินข้างได้เป็นตัวๆแล้ว"เทเลอร์รีบบอก
"ขนาดนั้นเลย "แคนดิซยิ้มแล้วโบกมือเรียกบริกรหนุ่มที่ยืนมองเธออยู่พอดี เขารีบวิ่งเขามารับออเดอร์กับเธอทันทีพร้อมส่งรอยยิ้มหวานจ๋อยให้นางแบบคนดัง
"อะ..เอ่อ ขอละ..ลายเซ็นต์หน่อยได้มั้ยครับ"เขารอจังหวะอยู่นานแน่นอนว่าทันทีที่แคนดิซอย่างกร่ายเข้ามาในร้านสายตาเกือบทุกคู่ก็จับจ้องอยู่ที่ร่างสูงระหงส์ของเจ้าตัว
"ได้สิคะ"แคนดิซยิ้ม แล้วเซ็นชื่อลงบนกระดาษเข็ดปากของทางร้าน
"ขะ..ขอบคุณครับ"เขายิ้มแป้น ยืนจ้องเธออยู่นานจน นางแบบคนสวยต้องเลิกคิ้วราวกับจะถามเขาว่าแล้วไหนล่ะเมนู
"ขะ..ขอโทษครับ นี่ครับเมนู"เขาตกใจหัวเราะเก้อๆแล้วรีบยื่นเมนูให้นางแบบคนดัง
"วันนี้คุณอยากทานอะไรล่ะ"แคนดิซถามความเห็นคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามที่ชักเริ่มไม่พอใจ บริกรหนุ่มน้อยที่ยังยืนจ้องแอบมองคนรักของเธอไม่วางตา
"นั่นสินะ อะไรดี"เจ้าตัวว่าแล้วถอดแว่นกันแดดพร้อมผ้าพันคออก ทำให้ชายหนุ่มที่ตอนแรกเอาแต่มองแคนดิซหันมามองเธอแทนพร้อมสีหน้าตาใจ
"เทเลอร์ สวิฟท์"เขาหน้าตาตื่นตกใจ ทันทีที่เทเลอร์ถอดแว่นกันแดดออก ทั้งร้านก็เริ่มมีเสียงซุบซิบดังกันไปทั่ว
"คุณเนี่ยนะ"แคนดิซยิ้มขำกับความขีหึงของอีกฝ่าย
"ก็ชั้นไม่ชอบให้ใครจ้องคุณแบบนั้นนิ"เทเลอร์กระซิบบอกอีกคนเบาๆ ส่วนบริกรหนุ่มที่ตกตะลึงอยู่นั้น รีบหยิบกระดาษเช็ดปากโต๊ะข้างๆพร้อมปากกาส่งให้เทเลอร์ทันที
"ขะ..ขอลายเซ็นต์หน่อยครับ วันนี้ผมโชคดีจริงๆ"เขาว่าเขินๆยิ้มกว้าง พร้อมโบกมือให้ เพื่อนบริการที่ยืนอยู่ห่างๆท่าทางคงจะอิจจฉาเขาน่าดู
"จะถ่ายรูปด้วยเลยมั้ยค่ะ"หลังจากเซ็นต์ชื่อตัวเองเสร็จเทเลอร์ก็แกล้งพูดประชด แต่เขากลับรีบคว้ามือมือของตัวเองพร้อมเรียกเพื่อนมาถ่ายรูปให้ทันที
"ให้มันได้แบบนี้สิ"เทเลอร์กัดฟันกรอดๆเพราะเมื่อมีคนมาขอถ่ายรูปกับเธอด้วยแล้วหนึ่งคน แน่นอนว่าคนอื่นๆรวมถึงแขกคนอื่นในร้านก็รีบรุมกรูมาที่โต๊ะของเธอบางคนก็พยายามจะคุยกับเธอขอลายเซ็นต์หรือแม้แต่ถ่ายรูป
แน่นอนว่าต่อหน้าทุกคนเทเลอร์สวิฟท์ก็จำต้องทำตัวเป็นวุปเปอร์สตาร์ที่ดี แคนดิซเองก็พลอยโดนไปด้วย กว่าทุกอย่างในร้านจะเริ่มสงลลงก็ตอนที่เชฟใหญ่ของร้านซึ่งเป็นเจ้าของร้านด้วยออกมาปรามคนอื่นๆ ทุกอย่างจึงดูสงบลง
"กลายเป็นงานแจกลายเซ็นของคุณไปได้ยังไงเนี่ย"แคนดิซขำเมื่อเห็นท่าทางเนื่อยๆของคนรัก
"ขอโทษด้วยนะ คุณเลยพลอยต้องเดือดร้อนไปด้วยเลย"เทเลอร์หน้าเจื่อนรู้สึกผิด
"ไม่เป็นไรคะ สนุกดีออก ชั้นไม่ค่อยได้เจอบรรยากาศแบบนี้เท่าไรหรอกนะ"แคนดิซเท้าคางมองหน้าอีกคน
"ทั้งๆที่คุณอุส่าห์ชวนชั้นมา แล้วดูสิ.."เทเลอร์ถอนหายใจ
"งั้นคราวหน้าคุณค่อยชวนชั้นมาบ้างสิ ดีมั้ย"แคนดิซปลอบ
"คุณนี่นะ...ถ้าไม่มีคนอื่นอยู่นะ ชั้นอยากจะจูบคุณซักฟอดใหญ่ๆเลย"เทเลอร์ย่นคิ้วเม้มริมฝีปากหมั่นเขี้ยวกับความน่ารักของอีกคน
ทั้งสองสาวได้รับการยริการเป็นพิเศษจากเชฟใหญ่ของร้านที่ออกมาบริการด้วยจตวเพื่อเพื่อเป็นการขอโทษที่เกิดเรื่องวุ่นๆขึ้น ทั้งสองสาวทานอาหารพร้อมกับคุยกันไป บรรยากาศในร้านเริ่มผ่อนคลายและมีความเป็นส่วนตัวมากขึ้นเมื่อแขกโต๊ะอื่นเรื่มทะยอยกันกลับไป
"อาหารเป็นไงมั่งครับ"เชฟเดินเข้ามาถามคนทั้งคู่ที่โต๊ะอีกครั้ง
"อร่อยมากค่ะ ขอบคุณนะคะที่ทำอาหารอร่อยๆแบบนี้ให้พวกเราทาน"แคนดิซยิ้มแสดงความขอบคุณเจ้าของร้าน
"ด้วยความยินดีครับ"เขาว่าแล้วปล่อยให้ทั้งสองสาวอยู่คุยกับตามลำพัง
"นี่..แฟนพันธ์ของคุณยังแอบมองคุณอยู่เลยนะ"แคนดิซยิ้มมุมปากบุ้ยหน้าไปทางบริกรหนุ่มที่ยังเอาแต่แอบมองเทเลอร์
"เฮ้อ.....อย่าแซวกันเลยน่า"เทเลอร์ถอนหายใจ นางแบบสาวหัวเราะขำกับท่าทางของเทเลอร์
"อืมจริงสิ ชั้นยังไม่ได้บอกคุณเลย ..อาทิตย์หน้าชั้นต้องไปถ่ายแบบที่ลอนดอนนะ"นางแบบคนดังบอก
"นานมั้ย"เทเลอร์ชะงัก เจื่อนหน้าเศร้าๆขึ้นมาถาม
"อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ ไม่นานหรอกแค่ไม่กี่วันเอง"แคนดิซแอบบีบมืออีกคนเบาๆ
"เฮ้อ..โอเคๆ อย่าไปเถรไถลที่ไหนล่ะ เสร้จแล้วก็รีบกลับบ้านนะ"เทเลอร์ยิ้มออก
"อืม..จะรีบกลับนะ"แคนดิซยิ้ม
ช่วงเวลาที่นางแบบคนสวยดูเทเลอร์เหมือนจะซึมๆลงไปจนคนรอบข้างสังเกตเห็นถึงความผิดปกติ
"เป็นอะไรไปอีกล่ะ"ผจกที่เดินเข้ามาในห้องพักของน้องร้องคนดังเอ่ยถามที่เห็นเทเลอร์เอาแต่นั่งเหม่อถอนหายใจ
"เบื่อ"เทเลอร์ว่าแล้วนอนแผ่หรากลางเตียง
"เบื่อ?"อย่างหล่อนนี่เบื่อเป็นด้วยเหรอ เขาแขวะ
"เอ้า...ทำไมชั้นจะเบื่อไม่ได้ล่ะ"เทเลอร์เลิกคิ้วสูงถามคนข้างๆ
"บินไปลอนดอนเลยสิย่ะ ถ้าคิดถึงกันมากขนาดนั้น"เขาเหล่ตามองค้อนเธอที่นับว้น อาการติดแฟนของอีกคนจะยิ่งรุนแรงขึ้นทุกทีๆ
"ได้เหรอ"เทเลอร์ดีดตัวผึ่งขึ้นจากที่นอนมาจ้องหน้าเขา
"ฝันไปเถอะย่ะ พรุ่งนี้หล่อนมีประชุมเรื่องถ่ายเอ็มวีใหม่ลืมแล้วหรือไง"เขาตอบเหวี่ยงๆ
"เฮ้อ...น่านสินะ เมื่อไรจะได้พักซักทีนะ"เทเลอร์หงุดหงิดแล้วล้มตัวลงนอนเหมือนเดิม
"ช่วงนี้อย่าหวังเลยย่ะ อีกนาน"เขาว่าแล้วเดินออกจากห้องไปปล่อยให้นักร้องคนดังของเรานอนถอนหายใจเพราะคิดถึงคนไกลอีกอีกหลายวันจะกลับมา
จนเมื่อถึงวันที่นางแบบคนสวยจะกลับมาจากการถ่ายแบบ เทเลอร์ถึงกลับยอมเคลียคิวงานของตัวเองที่เหลือทั้งวันเพื่อที่จะได้ไปหาแคนดิซที่บ้าน
นักร้องคนดังเดินทางมาถึงบ้านของแคนดิซในช่วงบ่าย ป่านนี้แคนดิซน่าจะกลับมาถึงแล้ว เจ้าตัวกะทำเซอร์ไพร์อีกคนจึงไม่ได้กดกริ่งหน้าบ้าน แต่ใช่กุญแจสำรองที่แคนดิซให้ไว้แทน แต่ยังไม่ทันที่เจ้าตัวจะได้ใช้ ประตูบานใหญ่หน้าบ้านของแคนดิซก็เปิดออก พร้อมกับร่างเล็กๆของเด็กผู้หญิงตัวจ้อย หน้าตาดูน่ารักน่าเอ็นดูผมสีบลอนด์สวยยาวสยายถึงเอว เทเลอร์มองเด็กน้อยด้วยความแปลกใจแต่ก็ยิ้มให้
"มาหาใครเหรอคะ...ป้า?"รอยยิ้มที่เคยมีหดหายไปในทันทีที่ได้ยินคำว่า...ป้า
"ป้า.... สงสัยไม่เคยตาย ชั้นเพิ่งจะ24เองนะ"เทเลอร์คำรามอยู่ในใจ แต่เห็นสายตาแป๋วแหววของเด็กน้อยตรงหน้าเจ้าตัวก็โกธรไม่ลงยังพยายามจะยิ้มให้
"ยิ้มอะไรป้า...ถามว่ามาหาใคร"เจ้าเด็กตัวจ้อยยังยืนตาใสแป๋วมองนักร้องคนดังด้วยท่าทีไม่สะทกสะท้านและราวกับเจ้าตัวจะไม่รู้เลยว่าคนที่ตัวเองเพิ่งจะเรียกว่าป้านั้น...คือใคร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น