I know you were (little) angel trouble 3 Chapter 03

 “ไง ตื่นแล้วเร๊อะ”เทเลอร์เพยิดหน้ายักคิ้วให้เด็กตัวน้อยน้ำเสียงกวนๆฟังดูชวนหาเรื่อง แต่เด็กน้อยดูจะไม่สนใจหรืออาจจะเป็นเพราะว่าอยู่ต่อหน้าแคนดิซคริสจึงทำเป็นมองเมินแล้วรีบวิ่งเข้าไปหาแคนดิซแทน “ทานอะไรดีคะ คนเก่ง”แคนดิซเจื่อนยิ้มให้หลานสาวตัวเล็กพร้อมลูบผมเธอด้วยความเอ็นดู “อืม.......ชีสเบอเกอร์ค่ะ”คริสทำท่านึกแล้วบอกแคนดิซด้วยรอยยิ้ม “ชีสเบอร์เกอร์...ตอนนี้เนี่ยนะ”เทเลอร์แอบมองเด็กตัวน้อย “เบอร์เกอร์เหรอค่ะ..อยากทานเหรอ”แคนดิซยิ้ม “ค่ะ”คริสพยักหน้าแล้วเกี่ยวแขนนางแบบคนดัง “คุณจะไปด้วยกันมั้ย”ขณะที่กำลังแต่งตัวให้หลานสาวตัวจ้อยก่อนออกจากบ้านแคนดิซก็หันมาถามนักร้องคนดังที่นั่งทำท่าซังกะตายอยู่ที่โซฟา “คุณไปเถอะ”เทเลอร์โบกมือเนื่อยๆบอกคนรักแล้วเปลี่ยนช่องทีวี “เทเลอร์..”แคนดิซยิ้มขำ เธอเดินมาหาอีกคนแล้วจุมพิตที่หน้าผากเป็นการปลอบใจ “เดี๋ยวมานะ ไปไม่นานหรอก”แคนดิซกระซิบบอกอีกคนเบาๆ เทเลอร์จึงยิ้มออกและรู้ว่าแคนดิซเข้าใจความรู้สึกของเธอ “มะมี๊ไปร้านที่เคยไปกับแดเนียลได้มั้ย” แต่ความรู้สึกดีที่เพิ่งจะเกิดขึ้นก็แทบจะหายไปทันทีที่เด็กตัวเล็กวิ่งมาหาคนรักของเธอแล้วพูดถึงใครบางคนที่เธอไม่รู้จัก เด็กตัวน้อยเอ่ยชื่อคนอื่นพร้อมมองหน้าเธอไปด้วย “ได้มั้ยค่ะ”เจ้าตัวน้อยทำท่าน่าสงสารพร้อมสงสานตาอ้อนๆให้แคนดิซ “ได้สิค่ะ งั้นไปกันเลยไม๊” “มะมี๊ใจดีที่สุดเลย”คริสยิ้มกว้างแล้วเกี่ยวมืออีกคนให้เดินไปพร้อมเธอแต่ยังไม่วายที่จะหันมาแอบแล่บลิ้นให้คนหน้างุ้มที่นั่งอยู่ที่โซฟา เทเลอร์มุนคิ้วมองหน้าคนรักราวกับต้องการจะถามว่า...คนที่คริสพูโถึงนั้นคือใคร แต่แคนดิซยังไม่ทันตอบอะไรก็โดนเจ้าตัวน้อยดึงแขนให้ออกจากบ้านไปเสียก่อน เหลือทิ้งไว้เพียงความสงสัยให้คนหน้างุ้มนั่งหน้างอรอต่อไปเท่านั้น เวลาเกือบสองชั่วโมงที่นักร้องคนดังนั่งง่าวอยู่ที่โซโฟโดยไม่ได้ทำอะไร จะมีก้แค่ปลายตามองนาฬิกาเรือนสวยที่แขวนอยู่บนผนังเป็นพักๆ “ไปกินที่ดาวอังคารกันหรือยังไง”เทเลอร์พ่นลมหายใจแล้วแอบบ่นเบาๆ เธอทนนั่งอยู่เฉยๆได้ไม่นาน แรกๆก็อยากจะรอแคนดิซกลับมาแล้วค่อยไปหาอะไรทาน แต่ดูท่าตอนนี้กระเพาะเจ้ากรรมของเธอคงจะอดทนรอเป็นเพื่อนเธอไม่ไหว นักร้องคนดังจึงต้องลุกขึ้นบิดขี้เกียจน้อยๆเดินเข้าครัวไป แล้วหาอะไรง่ายๆทาน “ชั้นมาทำอะไรอยู่ที่นี่เนี่ย”เทเลอร์บ่น เมื่อเห็นว่าตอนนี้สิ่งที่เธอกำลังจะทานนั้นมีเพียงแค่ นมที่เหลือติดก้นขวดไม่มากและขนมปังแข็งๆที่กำลังจะหมดอายุในวันพรุ่งนี้ เทเลอร์ฝืนกินแต่ก็หมดอาจจะเพราะเธอกำลังหิวจัดก็น่าจะเป็นไปได้ เจ้าตัวมองนาฬิกาอีกครั้งอีกไม่กี่นาทีก็จะสองทุ่มแล้ว สองแม่ลูกออกจากบ้านไปตั้งแต่ยังไม่หกโมงเย็น เทเลอร์จึงลองโทรเข้ามือถือของคนรักว่าตอนนี้เจ้าตัวกำลังถึงไหนแล้ว “คุณอยู่ไหนแล้ว”เทเลอร์รีบถามทันทีที่มีคนรับสาย “มะมี๊ไปห้องน้ำ ป้าโทรมาไม”แต่แทนที่จะเป็นคนรักรับสายกลับเป็นเสียงเล็กๆของเจ้าจอมแสบตัวจ้อยแทนเสียนี่ “อยู่ไหนกันแล้ว แล้วเมื่อไรจะกลับ”เทเลอร์ไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับเด็กแสบอีกเธอจึงรีบถามต่อทันที “ไม่รู้ แต่คงอีกนานมะมี๊พาคริสมาช็อปปิ้ง ป้ากลับบ้านไปได้แล้ว”เสียงเล็กๆเอาแต่ใจเมื่อพูดจบเจ้าตัวก็ตัดสายทิ้งทันที “นี่...เดี๋ยวสิ”เทเลอร์ตะโกนกลับแต่ก็เหลือเพียงเสียงสัญญาณดังถี่ๆให้รู้ว่าทางด้านนั้นตัดสายเธอทิ้งแล้วนั่นเอง “ใครโทรมาเหรอคริส”แคนดิซถามหลานสาวตัวจ้อยหลังจากเพิ่งไปชำระเงินค่าเสื้อผ้าที่เจ้าตัวเล็กรบเร้าว่าอยากได้ชุดใหม่ๆมา “ป่ะ เปล่าค่ะ....โทรผิด”คริสรีบบอก “เอ้าเหรอ...โอเค พอใจแล้วนะ กลับบ้านกันได้หรือยังค่ะ”แคนดิซถาม เพราะเธอเองเริ่มห่วงเด็กตัวยักษ์อีกหนึ่งคนที่รอเธออยู่ที่บ้านและก็ไม่รู้ว่าป่านนี้จะได้ทานอะไรแล้วหรือยัง ------ "ยังไม่กลับ ไม่ได้เหรอคะ"เด็กตัวจ้อยส่งสายตาอ้อน "หือ ทำไมล่ะคะ อยากไปที่ไหนอีกเหรอ"แคนดิซอมยิ้มเมื่อเห็นสีหน้าของคริส แต่เจ้าตัวเล็กกลับส่ายหน้าเป็นพัลวัน "ไม่ได้อยากไปไหน แต่ไม่อยากกลับ?" แคนดิซเลิกคิ้วแล้วย่อต่อลงมองหน้าเจ้าตัวน้อยให้ถนัด "ก็ คริส อยากอยู่กะมะมี๊แค่สองคน"เด็กน้อยมองนางแบบคนดัง เจ้าตัวเม้มปากแน่น นี่สินะสาเหตุที่คริสไม่ยอมกลับเสียทีมัวแต่ถ่วงเวลาทำโน้นนี่ไปเรื่อย "คริสก็อยู่กะมะมี๊อยู่แล้วนี่คะ หือ"แคนดิซลูบผมเจ้าตัวเล็กพร้อมปลอบเบาๆ "แค่สองคน ไม่เอาคนอื่น"เด็กน้อยยังย้ำคำพูดเดิมพร้อมเริ่มร้องไห้โยเยกอดเอวเธอแน่น แคนดิซเข้าใจว่าเจ้าตัวเล็กหมายถึงอะไร แต่เธอก็อยากให้คริสเข้าใจว่าเทย์เลอร์ไม่ใช่คนอื่น "เทย์เลอร์ไม่ใช่คนอื่นซักหน่อยนี่ค่ะ"แคนดิซอมยิ้ม เธอรู้ดีว่าคริสรู้สึกยังไงแต่เจ้าตัวก็อยากให้เด็กตัวน้อยลองเปิดใจดูบ้าง "ไม่เอา...ไม่เอา"คริสเริ่มร้องไห้หนักขึ้น เจ้าตัวยุ่งซุกหน้านิ่งกับเอวของนางแบบคนดัง งอแงไม่เลิก "โอเคค่ะ โอเค ไม่ร้องนะๆ"แคนดิซจึงจำต้องยอมให้อีกฝ่าย เธอคิดว่าตอนนี้ถึงพูดอะไรไปคริสคงจะไม่ยอม คงต้องค่อยๆทำให้อีกคนเข้าใจทีละน้อยว่าเทย์เลอร์ไม่ได้จะมาแย่งความรักความสนใจไป เธอยังคงรักเด็กต้วน้อยเหมือนเดิม "กลับบ้านกันนะ"แคนดิซยิ้มแล้วอุ้มคริสกลับบ้าน เจ้าตัวน้อยพยักหน้าแล้วใช้มือโอบกอดแคนดิซไว้ แต่เมื่อนางแบบคนดังกลับมาถึงบ้านกลับพบเพียงความเงียบสงัด แสงไฟภายในบ้านก็ไม่ได้เปิดไว้ "เทย์เลอร์"เจ้าตัวลองเรียกอีกคนขณะไขกุญแจเข้าไปภายในบ้าน แต่ทั้งบ้านก็ยังคงเงียบสนิท "กลับไปแล้วมั้ง มะมี๊"เจ้าตัวเล็กออกความเห็น แคนดิซเจอเพียงโน๊ตเล้กๆแปะไว้ที่หน้าทีวีเท่านั้น "มีเรื่องด่วน กลับก่อนนะ ... เทเลอร์" นางแบบคนสวยหน้าเศร้าลง แต่ก็พอเข้าใจว่าเทเลอร์นั้นเป็นคนที่มีงานยุ่งขนาดไหน "มะมี๊"เจ้าตัวเล็กทำหน้าเศร้าตาม "ว่าไงคะคนเก่ง"แคนดิซดึงตัวเด็กตัวน้อยมากอด พร้อมยิ้มเจื่อนๆ "มะมี๊เป็นอะไรคะ" "เปล่าคะ มะมี๊ไม่ได้เป็นอะไร"แคนดิซรีบเปลี่ยนสีหน้าพร้อมยิ้มให้คริสทันที "ได้อยู่กันสองคนแล้วนะเรา"นางแบบคนดังว่าพร้อมหอมแก้มใสๆของคริส "อือ"คริส ยิ้ม แล้วพยักหน้า ส่วนทางด้านนักร้องคนดังเมื่อกลับมาถึงโรงแรมตามคำสั่งของผจก เจ้าตัวก็ออกอาการงอแงทันทีเพราะตัวเองโดนเรียกกลับมาด่วน "มันเรื่องอะไรกันหนักหนา ก็บอกแล้วไงว่ามันนี้จะอยู่กับแคนดิซ"เทเลอร์เสียงดังโวยวายใส่ทันที แต่ผจกของเธอกลับยืนฉีกยิ้มรอเธอกลับมาพร้อมโบกสะบัดซองจมหมายเล็กๆในมือไปมา "อะไร"เทเลอร์กระแทกตัวนั่งลงที่โซฟาไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเจ้าตัวกำลังหงุดหงิดมากขนาดไหน "รู้มั้ยนี่อะไร"เขายิ้มร่ารีบมานั่งข้างๆนักร้องคนดังทันที "ไม่รู้"เทเลอร์กอดอกหน้าบึ้ง "อย่าเพิ่ง งอนน่า นี่ถ้าไม่เรื่องด่วน ชั้นไม่พรากเธอมาจากอ้อมอกแคนดิซหรอกย่ะ"เขาว่าแล้วยื่นซองจดหมายนั้นให้เทเลอร์ "ถ้าไม่ด่วนจริงนะ น่าดู"เทเลอร์เบะปากแล้วมองซองจดหมายที่เพิ่งได้รับมา "VS" เทเลอร์มุนหน้าเพราะหน้าซองที่จ่าหน้าถึงเธอนั้น ถูกส่งมาโดย บริษัท Victoria's Secretที่คนรักของเจ้าตัวเป็นนางฟ้าอยู่ในสังกัดนั้นนั่นเอง "VS ส่งมาทำไม"เทเลอร์มุนหน้าแต่ก็เปิดอ่านดู "ว่าไงๆ ตกลงมั้ย ตกลงนะๆ"คนข้างๆดูจะตื่นเต้นมากกว่าตัวเธอเองเสียอีก "อะไรของเจ๊เนี่ย"เทเอร์ขำกับท่าทางของเขา "หือ...พูดเป็นเล่นน่า จริงเหรอ"หลังจากอ่านจบนักร้องคนดังก็มีท่าทางแปลกใจ โดยปกติแล้ว VS ไม่ค่อยจะเชิญใครมาเป็นแขกรับเชิญซ้ำสอง แต่เธอกลับได้รับเชิญอีกครั้งในปีนี้ "จริงสิย่ะ ลิลลี่ก็เพิ่งจะโทรมาเมื่อกี้ ถามว่าหล่อนจะว่าไง" ผจกของเธอรีบบอก ดูท่าทางแล้วเขาคงอยากให้เธอรับงานนี้เป็นแน่แท้ "ไม่เอาอะ ขี้เกียจ"แต่เทเลอร์กลับเบะปากพร้อมส่ายหน้า ซึ่งผิดคาดกับที่คนข้างๆคิดไว้ "ไม่ได้ เธอต้องไป"เขาขึ้นเสียงทีนที "เอ้า..อะไรล่ะก็ถามชั้นเองว่าอยากไปหรือเปล่า ก็บอกอยู่เนี่ยว่าไม่อยากแล้ว"เทเลอร์มองหน้าเขางงๆแต่ความรู้สึกบางอย่างก็วิ่งผ่านเข้ามาในความคิดของเธอทันทีทันใด แต่เธอก็พอจะเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น "นี่อย่าบอกนะว่า..."เทเอลร์จ้องหน้าผจกส่วนตัวของเธอ "ใช่แล้วย่ะ ชั้นตอบตกลงไปแล้ว"เขายิ้มเยาะเธอราวกับผู้ชนะ "ห่ะ...อะไรนะ"เทเลอร์ถอนหายใจและคิดอยู่แล้วว่าถ้าลองผจกของเธอเถียงเสียงแข็งคอเป็นเอ็นแบบนี้ก็พอจะเดาได้ไม่อยากเลยว่าอีกคนนั้นได้ตัดสินใจแทนเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั่นเอง "ให้ตายสิเจ๊ ก็บอกแล้วตั้งกี่ครั้งว่าถ้าจะรับงานอะไร ต้องถามชั้นก่อน"เทเอร์หัวเสีย "ก็แหม หล่อน งานแบบนี้ไม่ใช่จะมีโอกาสมาบ่อยๆนะ แล้วดูสิ VS นะย่ะ หล่อน 2ปีซ้อนมีใครที่ไหนได้โอกาสแบบหล่อนบ้าง"เขาเริ่มหว่านล้อมเธอทันที "ปฎิเสธอะไรตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้วใช่ม่ะ"เทเอร์มองหน้าเขาเซ็งๆ เขาพยักหน้ารับทันที "ที่ไหนล่ะ"เทอร์ถามต่อ "ลอนดอน"เขาบอกสีหน้าเรียบเฉย "อะไรนะ"เทเลอร์ทะลึ่งตัวลุกขึ้นจากโซฟาทันที "เจ๊จะบ้าเหรอก็รู้ว่า..."เทเลอร์หน้าเจื่อน "ชั้นรู้น่ะ ทำไม หล่อนกลัวหรือไง ก็แค่แฟนเก่า แล้วชั้นไม่คิดว่าโลกมันจะกลมถึงขนาดนั้นหรอก" เขาพูดถึงแฟนหนุ่มคนเก่าของเทเลอร์ที่เป็นหนุ่มอังกฤษที่เคยคบกับนักร้องคนดังแม้จะเป็นช่วงสั้นๆก็ตามที "ไม่เอาอะ คราวที่แล้วก้ทีแล้วแล้วถ้าคราวนี้ แคนดิซเข้าใจผิดอีก ชั้นไม่แย่เหรอ"เจ้าตัวยังเข็ดขยาดกับวีรกรรมของแคนดิซที่แกล้งเธอเมื่อครั้งที่แล้วไม่หาย เจ้าตัวจึงไม่อยากจะเสี่ยงอะไรอีกในช่วงนี้ "มันก็แค่อดีตหล่อนจะกลัวอะไร อีกอย่างแคนดิซน่าจะเข้าใจหล่อนนะ เพราะหล่อนก็ไม่ได้คิดอะไรกับไอ้หมอนั่นแล้วนี่" เขารีบหาเหตุผลเพราะดูท่าครั้งนี้เทเลอร์จะไม่ยอมเขาเหมือนทุกๆครั้ง ------ "ก็ได้ๆ"นักร้องคนดังทนเสียงรบเร้าของคนข้างตัวไม่ได้ เจ้าตัวจึงต้องตบปากรับคำแม้ว่าจะไม่อยากทำก็ตามที "แน่นะ"เขาหันมาถามเธออีกครั้งเพื่อความแน่ใจ "อือ"เทเลอร์พยักหน้า "โอเค งั้นชั้นขอส่งเมล์ไปคอมเฟิมทางโน้นก่อนนะว่า หล่อนโอเคแล้ว"เขาฉีกยิ้ม "เอ้า...ไหนบอกว่าตกลงกับทางนั้นไปแล้ว"เทเลอร์แปลกใจอีกครั้ง "ฮึ ยังย่ะ ชั้นโมเมไปงั้นล่ะกันหล่อนไม่ตกลง"เขาแล่บลิ้นให้นักร้องคนดังแล้วรีบวิ่งแจ้นออกจากห้องของเธอ เพราะเทเลอร์คว้าหมอนข้างๆตัวขึ้นมาเตรียมจะปาใส่อีกคนเพราะความกระล่อนของผจกส่วนตัว "คุณทำอะไรอยู่น้า"เทเลอร์นอนเหม่อคิดถึงนางแบบคนสวย ไม่รู้ว่าป่านนี้เจ้าตัวจะกลับถึงบ้านหรอยัง อีกหลายวันถัดมา นักร้องคนดังก็ยังคงวิ่งวุนกับตารางงานแสนแน่นเอียดของตัวเอง เธอทำได้เพียงฝากข้อความสั้นๆถึงนางแบบคนสวย พูดง่ายๆเวลาจะนั่งพักยังแทบจะไม่มี "ถ้าทีหลังจัดตารางงานให้ชั้นแบบนี้อีกนะ ไม่มาทำเองซะเลยล่ะ"เทเลอร์บ่นกระปอดประแปดหลังจากลงมาจากเวทีประกาศรางวัลที่ตัวเองมีโชว์และอีกไม่กี่ชมข้างหน้าเธอก็ต้องเดินทางไปต่างเมืองเพื่อขึ้นรับรางวัลเพลงอีกที่ "อย่าบ่นน่า ช่วงนี้หล่อนก็ต้องตะเวนรับรางวัลอย่างนี้แหละก็มันหน้าเทศกาลนี่ย่ะ ใครๆเค้าก็แจกรางวัลกันช่วงนี้ "เขาว่าแล้วรีบส่งชุดที่เทเลอร์จะต้องเปลี่ยนให้เพื่อเตรียมตัวเดินทางต่อไป สิ่งที่ทำให้นักร้องคนดังยิ้มออกได้ก็คือข้อความสั้นๆที่ส่งมาจากนางฟ้าคนสวยของVS "พยายามเข้านะ..คิดถึงคุณ"แม้จะเป็นเพียงข้อความสั้นๆแต่มันกลับทำให้หัวใจของอีกคนพองโตและมีแรงที่จะต่อสู้กับตารางงานอันแสนวุ่นวายของตัวเองต่อไป เทเลอร์ยิ้มแล้วรีบพิมพ์ส่งข้อความตอบกลับถึงอีกคนทันที "ชั้นก็คิดถึงคุณ...มากกว่า...ไม่สิมากที่สุดเลย"เทเลอร์ยิ้มขณะส่งข้อความไม่ต่างจากคนรับที่ก็อมยิ้มที่ได้เห็นข้อความขี้เล่นๆจากคนรัก "มะมี๊ยิ้มอะไร"เจ้าตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างๆหันมาถามนางแบบคนสวย เมื่อเห็นว่าอยู่ๆอีกคนก็ยิ้มออกมา "มะมี๊มีความสุขค่ะ คนเรามีความสุขก็ต้องยิ้มสิจริงไหม"แคนดิซบอกเจ้าตัวเล้กแล้วลูบผมหลานสาวเบาๆ อีกหลายวันถัดมาแคนดิซได้รับโทรศัทพ์แจ้งวันที่เธอต้องเตรียมตัวเดินทางไปฟิตติ้งชุดให้กับVs ที่เตรียมจะจัดงานแฟชั่นโชว์ของปีนี้ เจ้าตัวยิ้มแก้มแทบปริเมื่อรู้ว่าคนรักของเธอได้รับเชิญอีกครั้ง เธอรีบโทรหานักร้องคนดัง แต่น่าแปลกที่กลับไม่มีคนรับสาย แคนดิซจึงจำต้องวางสายไปเพราะเธอเองต้องเตรียมตัวเดินทาง พลางคิดว่าเดี๋ยวคงจะได้เจอเทเลอร์ระหว่างรอฟิตติ้งชุดเหมือนปีที่แล้ว แต่เธอก็ต้องผิดหวังอีกครั้งเมื่อเดินทางมาถึง สต๊าฟบอกเธอว่าเทเลอร์ติดงานอยู่และจะมาฟิตติ้งชุดในวันหลัง แคนดิซจึงทำได้แค่เพียงยิ้มเจื่อนๆ ลิลลี่ที่นั่งอยู่ข้างๆและรู้ว่าทั้งสองสาวนั้นมีมีความสัมพันธ์กันอย่างไรจึงยิ้มให้กำลังใจแคนดิซ เพราะเธอเองก็รู้ดีว่าเทเลอร์นั้นงานยุ่งขนาดไหน "มะมี๊"เจ้าตัวเล็กที่เห็นสีหน้าของคนข้างๆดูเศร้าสร้อยจึงเอ่ยเรียกแล้วยิ้มให้ แคนดิซยิ้มตอบหลานสาวตัวน้อย หลังเสร็จสิ้นการฟิตติ้งชุดแคนดิซก็โทรหาเทเลอร์อีกครั้ง และเป็นเช่นเดิมนั่นคือไม่มีใครรับสายเจ้าตัวจึงทำได้เพียงฝากความข้อความไว้เท่านั้น "วันนี้ไปไหนกันดีคะ มะมี๊เสร็จงานแล้ว" "สวนสนุก"คริสยิ้มแล้วรีบวิ่งไปที่รถ แคนดิซเจื่อนยิ้มแล้วรีบเดินตามหลานสาวตัวจ้อยขึ้นรถไป นางแบบคนดังพยายามจะไม่คิดถึงเทเลอร์แล้วพาคริสไปสวนสนุกตามที่อีกคนต้องการ แต่อะไรมันก็ไม่ง่ายนักเพราะเธอเองก็เป็นคนดังจะเดินไปไหนมาไหนก็มักจะมีคนเข้ามาขอถ่ายรูปและขอลายเซ็นต์ทำให้เสียเวลาไปบ้าง เจ้าตัวเล้กจึงออกอาการงอแงเป็นบางครั้ง "รออีกแป๊บนะคะคนเก่ง"แคนดิซหันมาบอกหลานสาวขณะถ่ายรูปกับบรรดาแฟนๆ เจ้าตัวเล็กตีแก้มป่อง แต่ก็อารมณ์ดีขึ้น เมื่อได้ไอครีมสตอเบอร์รี่โคนโตเป็นของรางวัลปลอบใจที่ต้องเสียเวลารอนางแบบคนดังอยู่พักใหญ่ๆ "ไปไหนต่อกันดีคะ"หลังจากวิ่งวุ่นขึ้นเครื่องเล่นอยู่หลายอย่างเจ้าตัวเล้กก็หมดแรง และออกอาการงอแงไม่ยอมเดินเอง แคนดิซจึงต้องเป็นคนอุ้มเดินกลับไปที่รถ คริสส่ายหน้ารัวๆและหาววอดๆทำให้แคนดิซรู้ว่าเจ้าตัวคงจะเพลียเต็มที "งั้นก็กลับบ้านกันนะ"แคนดิซยิ้ม ลูบผมเจ้าตัวเล้กที่ตาปรือกำลังจะหลับ แคนดิซนั่งจ้องโทรศัทพ์ของตัวเองอยู่เป็นพักๆขณะนั่งดูทีวีไปเรื่อยเปื่อย แต่ก็ยังไม่มีการติดต่อกลับมาจากเทเลอร์แม้ข้อความตอบกลับก็ยังไม่มี เจ้าตัวแอบถอนหายใจขณะเปิดดูทีวีไปเรื่อยเปื่อย และสิ่งที่ทำให้เธอสนใจได้ก็คือการถ่ายทอดสดงานประกาศรางวัลเพลง และเธอก็เห็นคนรักของเธอกำลังเฉิดฉายแสดงอยู่บนเวที แคนดิซอมยิ้มเมื่อได้เห็นหน้าเทเลอร์อีกครั้งหลังจากไม่ได้เห็นมาหลายวัน แต่สิ่งที่เริ่มทำให้เธอไม่พอใจก็คือที่งานนั้นกลับมีการแพนกล้องไปที่กลุ่มนักร้องบอยแบนด์ดังวงหนึ่ง ซี่งหนึ่งในสมาชิกของวงนั้นก็คืออดีตคนรักของเทเลอร์ และเธอก็เห็นว่าชายหนุ่มกำลังยิ้มให้ขณะมองดูคนรักของเธอแสดงอยู่บนเวทีและสิ่งที่ทำให้เธอไม่พอใจหนักกว่าเดิมก็คือคนรักของเธอก็ดันยิ้มกลับตอบไปด้วยนี่สิ แคนดิซขมวดคิ้วแล้วปิดทีวีทันที ทั้งๆที่รู้ว่าเป็นเพียงแค่คนในอดีตของเทเลอร์ แต่เธอกลับรู้สึกไม่พอใจอย่างบอกไม่ถูก และเธอก็ยอมรับว่าเธอกำลังรู้สึก..หึงเทเลอร์อย่างช่วยไม่ได้นั่นเอง